Η συμμετοχή των Ιωαννίνων στην ευρωπαϊκή αποστολή των 100 Κλιματικά Ουδέτερων πόλεων ως το 2030 έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον αφού δείχνει τη βούληση της πόλης να προχωρήσει σε κρίσιμες αλλαγές που θα προστατεύουν το περιβάλλον και θα αλλάζουν το μοντέλο λειτουργίας της.
Στέλνει δε και έναν ισχυρό συμβολισμό στην τοπική κοινωνία, ότι υπάρχουν οι δυνατότητες για αλλαγή, κάτι που είναι και μέσα στους στόχους των πολιτικών της ΕΕ.
Ήδη όμως διατυπώνονται κάποιοι προβληματισμοί για το πώς θα προχωρήσουν οι αναγκαίες πολιτικές και ως ένα βαθμό διατυπώθηκαν από τη δημοτική αρχή με δημόσιες δηλώσεις την Τρίτη.
Ξεχωρίζει ιδιαίτερα το ζήτημα των χρηματοδοτικών πόρων που όπως φαίνεται δεν είναι εξασφαλισμένοι. Δεν υπάρχει κάποιο ταμείο από το οποίο θα αντλούνται εύκολα και γρήγορα κονδύλια για τα έργα και τις δράσεις. Προκύπτει ότι θα είναι μία δυναμική κατάσταση που θα περνάει μέσα και από την μόχλευση κεφαλαίων.
Το ζήτημα είναι σημαντικό, παρ’ όλα αυτά εκτιμούμε, ότι θα βρεθούν λύσεις σε μέσο χρόνο αφού αφορά έναν μεγάλο αριθμό πόλεων και το πρόγραμμα έχει την υποστήριξη της ΕΕ.
Αυτό που διαφαίνεται ως σημαντικότερο ζήτημα και πρόκληση, είναι η συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας. Γιατί χωρίς συμμετοχή, χωρίς κινητοποίηση των πολιτών από όποια θέση και ιδιότητα κι αν κατέχουν, θα είναι πολύ δύσκολο να προχωρήσει και ένα πρόγραμμα με τόσους ξεχωριστούς στόχους, μία αποστολή που θέλει να εισαγάγει τις ευρωπαϊκές πόλεις σε ένα νέο, πράσινο μέλλον.
Ήδη αναδύεται ένα βασικό πρόβλημα που είναι η έλλειψη γείωσης μέσα στην κοινωνία της συνολικής δράσης, της διάχυσης των στόχων της αποστολής. Και είναι κάτι που ξεπερνά και το όποιο πρόβλημα επικοινωνιακής πολιτικής. Αν θέλεις να έχεις υψηλούς στόχους και νέας μορφής πολιτικές τότε και η προβολή των όσων στοχεύσεις όπως και η διάδραση με την κοινωνία, απαιτούν και νέες προσεγγίσεις και μηχανισμούς. Δεν είναι απλό ζήτημα η γείωση με τις τοπικές κοινωνίες, πόσο μάλλον στις μέρες μας που οι πολίτες είναι πολύ ενημερωμένοι με θέματα περιβάλλοντος, ενέργειας και αστικής διαχείρισης. Ειδικά αυτόν τον καιρό που ο πολίτης πλήττεται από το πολύ αυξημένο ενεργειακό κόστος, οι δημόσιες δράσεις που επιλέγονται πρέπει να λαμβάνουν υπόψη και τον κοινωνικό παράγοντα. Δεν θα γίνει ποτέ η πράσινη μετάβαση αν δεν είναι δίκαιη για όλους.
Κι αυτό κάνει πιο δύσκολο και πιο πολύπλοκο το ζήτημα και της κοινωνικής κινητοποίησης και συμμετοχής. Γιατί ο κόσμος πρέπει να νιώθει ότι τον αφορά προσωπικά μία δράση του δήμου του και δεν είναι απλώς μία τεχνοκρατική πολιτική ή ένα ακόμα ευρωπαϊκό πρόγραμμα προς υλοποίηση.
Έχει την πρόθεση ο Δήμος Ιωαννιτών να εμπλέξει την κοινωνία στις δράσεις του; Λαμβάνει υπόψη του την κοινωνική αδικία του ενεργειακού προβλήματος σήμερα στη χώρα μας; Είναι έτοιμος να λάβει αποφάσεις που θα φέρουν και συγκρούσεις συμφερόντων;
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
