Οι κινήσεις που ανακοινώνονται κατά καιρούς για μία άλλη λογική ανάπτυξης και ανάδειξης των συνοικιών της πόλης είναι προς τη θετική κατεύθυνση. Τώρα έχουμε την ευρωπαϊκή αποστολή για τις Κλιματικά Ουδέτερες πόλεις το 2030 και ήδη έχει πάρει μία πρωτοβουλία το ΤΕΕ Ηπείρου στο πλαίσιο συνεργασίας του με τον Δήμο. Αλλά και ο Δήμος Ιωαννιτών έχει στα χέρια του διάφορα εργαλεία σχεδιασμού, από το Σχέδιο για την αστική ανάπτυξη ως το τεχνικό του πρόγραμμα που περιλαμβάνει έργα σε όλη την πόλη.
Παρ’ όλα αυτά, αν κάποιος κάνει μία βόλτα σήμερα στις γειτονιές της πόλης θα δει ότι υπάρχει δυσαρέσκεια ανάμεσα στους κατοίκους οι οποίοι πιστεύουν ότι τους έχει ξεχάσει ο Δήμος και ότι δεν μεριμνά το κράτος για τις βασικές ανάγκες τους.
Υπάρχουν περιοχές χωρίς δημόσιους χώρους αντάξιους των αναγκών της εποχής. Το παράδειγμα της πλατείας Χατζή είναι χαρακτηριστικό και αποτελεί όνειδος για όλες τις δημοτικές αρχές που δεν μπόρεσαν να φτιάξουν μια πλατεία σε μία από τις μεγαλύτερες συνοικίες της πόλης.
Μετά υπάρχουν δρόμοι ακόμα και σε κεντρικά σημεία που δεν έχουν πεζοδρόμια. Όπως υπάρχουν πυκνοκατοικημένες περιοχές χωρίς πρόσβαση στο αποχετευτικό σύστημα. Και υπάρχουν και περιοχές με χαλικόδρομους.
Αυτά τα γνωρίζει φυσικά ο Δήμος και τα γνωρίζει και το κράτος το οποίο διαχειρίζεται μεγάλα χρηματοδοτικά εργαλεία επί δεκαετίες και ακόμα δεν έχει καταφέρει να φτιάξει βασικές υποδομές στις πόλεις.
Η ευθύνη των Δήμων είναι μεγάλη, όχι τόσο για την αδυναμία να προχωρήσουν σε έργα από τη στιγμή που δεν τους διατίθενται οι πόροι, όσο για την πολιτική αδυναμία να διεκδικήσουν από την Πολιτεία ένα άλλο αναπτυξιακό μοντέλο για τις πόλεις τους.
Σε αυτήν την περίπτωση ίσως πρέπει να αλλάξει και το διεκδικητικό μοντέλο και να συζητηθεί και η λαϊκή συμμετοχή. Δεν είναι δυνατόν τόσοι δήμαρχοι τόσα χρόνια να μην έχουν κάνει μία λαϊκή συνέλευση σε μία γειτονιά ή να μην έχουν συστήσει έστω μία επιτροπή συμμετοχής και διαβούλευσης.
Ο προεκλογικός κύκλος δεν αποδίδει πια. Όταν τα προβλήματα και οι ελλείψεις χρονίζουν, η απόσταση της πόλης από το δημαρχείο γίνεται όλο και μεγαλύτερη και όλο και πιο δύσβατη.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
