Στις μέρες μας όπως και στην αρχαία Ελλάδα, ισχύει η ηθική ακολουθία: Ύβρις- Άτις- Νέμεσις- Τίσις- Κάθαρσις. (Τύφλωση ανθρώπου- αλαζονική και ασεβής συμπεριφορά- οργή του θείου- εκδίκηση του θείου- απαλλαγή από κάθε φοβερό).
Κάθε άνθρωπος που τα πάει καλά με τον εαυτό του, τη συνείδησή του και γενικά είναι ισορροπημένος, όσα χτυπήματα κι αν δεχτεί, στο τέλος θα βρει τρόπους να σταθεί όρθιος.
Πίνω στην υγεία των ανθρώπων που για να μη προδώσουν τις αρχές τους, επιλέγουν να δίνουν αγώνες, να δίνουν με τους πιο δύσκολους τρόπους, ζόρικες μάχες.
Μ’ αρέσουν οι άνθρωποι που είναι απόλυτοι στις αρχές τους κι ανυποχώρητοι.
Για τέτοιους ανθρώπους η πιο πάνω ακολουθία δεν χρειάζεται.
Όσοι αδικούν πρέπει να κινήσουν γη και ουρανό για να επανορθώσουν τις αδικίες, αδιαφορώντας για το προσωπικό τους κόστος, γιατί αλλιώς τους περιμένει η πιο πάνω ακολουθία.
Η πιο πάνω ακολουθία ισχύει και για όσους ξέρουν την αλήθεια και την εγκαταλείπουν σαν τα ποντίκια το σκάφος που βυθίζεται. Το ίδιο ισχύει για όσους δεν έχουν ευθιξία, πολιτικό ανδρισμό, είναι υποκριτές, για ’κείνους που αγαπούν την εξουσία, την καρέκλα πιο πολύ από τον άνθρωπο.
Στην άσκηση της εξουσίας, της διακυβέρνησης της χώρας μας, δεν είναι όλοι ίδιοι. Ναι δεν είναι όλοι ίδιοι.
Πολλά εξαρτώνται από το κόμμα που κυβερνάει.
Γιώργος Μακρίδης
