Τι είναι εκείνο που προτιμούν οι άνθρωποι;
Πολλοί προτιμούν τη δόξα, άλλοι τα πλούτη, άλλοι την ηγεμονία, την αρχηγία, μια θέση τέτοια, που οι άλλοι να τους προσκυνούν.
Άλλοι τα θέλουν όλα δικά τους.
Άλλοι όταν σε πληρώνουν, νιώθουν ότι μπορεί να είναι για σένα όσο απαξιωτικοί θέλουν.
Υπάρχουν όμως και άλλοι που όλα τα ακουμπάνε στην αγάπη, στην προσφορά και βοηθάνε.
Κόσμος πεθαίνει, τρέχει για εμβόλιο, αναρωτιέται για το αύριο, χάνει τη δουλειά του, φοβάται για τη ζωή του και την επιβίωσή του, και “κάποιοι” είναι κολλημένοι στο προσωπικό συμφέρον και καμιά ντροπή δεν τους σταματάει.
Ετοιμάζουν κρασί στα υπόγειά τους και το σερβίρουν όπου θέλουν και ας το έκαναν ξίδι στη βιασύνη τους.
Καθώς κυλάει ο χρόνος, όλο και πιο πολλοί αντικρίζουν την πραγματικότητα και χωρίς γυαλιά 3D. Έχουν τα μάτια τους ανοιχτά κάτω από τις κατιούσες γραμμές των φρυδιών που τους προσδίδουν χαρά, από τα χρώματα που αντικρίζουν. Είναι τα χρώματα της ελπίδας που έρχεται, στις διάφανες τονικότητες του βασιλέματος ” των κάποιων”, που έχουν κακές σχέσεις με την πραγματικότητα, την αλήθεια.
Πολύ μου αρέσουν όσοι, ό,τι κάνουν, το κάνουν από αγάπη, για όλους, για όλα γύρω τους και πιο πέρα, μακριά για “κάποιους”. Μου αρέσουν γιατί κρατούν λίγα και τον εαυτό τους και προσφέρουν πολλά.
Η προσμονή, η σιωπή μα και η ελπίδα, οι αντοχές τους , χαρίζουν ζωή.
Γιώργος Μακρίδης
