Μια από τις τέχνες των τεχνών, ένα κόσμημα των κοσμημάτων, ένα αγαθό των αγαθών είναι η αγάπη. Η αγάπη μας βάζει στη θέση του άλλου, του κάθε άλλου. Όπου υπάρχει αγάπη, υπάρχει καλοσύνη. Όπου υπάρχει ψυχή, όλο και κάτι σαλεύει κάτω απ’ τα μαλλιά της κεφαλής μας.
Είναι κάποιοι που όταν βρουν κάτι που έχασε κάποιος, λένε, είναι δικό μου!
Θαυμάζω και αγαπώ, αυτούς που λένε, ανήκει σε αυτόν που το έχασε!
Από ένα αυτοκίνητο έπεσε ένα σακίδιο. Είχε μέσα χρήματα, κλειδιά,… και πολλά στοιχεία αυτού που το έχασε! Τα χρήματα μπορεί να ήταν αναγκαία, σε όποιον-α βρήκε το σακίδιο, να τα ήθελε, αλλά το σακίδιο, τα κλειδιά, τα έγγραφα… τι;
Αν χάσεις κάτι και το βρω, θέλεις να σου το δώσω;
Θέλεις να σου φερθώ όπως επιθυμείς; Κάνε και εσύ κάτι ανάλογο. Άφησε τις πράξεις σου, να μιλήσουν για σένα.
Υπάρχουν οι θαυμάσιες λέξεις, αγάπη και συγγνώμη.
Υπάρχουν άνθρωποι καλής προαίρεσης.
Ποιος μπορεί να διεισδύσει στις καρδιές των ανθρώπων;
Γιώργος Μακρίδης
