Τη φορούσαμε πάντα;
Η χρήση της είναι συνυφασμένη κυρίως με τον μετασχηματισμό και την απενοχοποίηση των πραγμάτων;
Είναι εργαλείο παραβατικότητας, προκειμένου να αποφύγουν τον εντοπισμό και τη σύλληψη άτομα με αποκλίνουσες συμπεριφορές;
Η Πολιτεία έχει επίσημα επιβάλλει σαν υποχρεωτική, την ένδυση του προσώπου μας με προσωπείο, για τη σωτηρία μας και των άλλων!
Από ‘δω, ξεκινά μια καινούργια ενότητα στην ιστορία της μάσκας, που αποκτά διαστάσεις κοινωνικού φαινομένου, παγκόσμιας εμβέλειας.
Πίσω από τη μάσκα “της σωτηρίας” κρύβεται η ανεπάρκεια της Πολιτείας να αντιμετωπίσει κάθε απροσδόκητο γεγονός;
Κουκουλώνεται η δυσλειτουργία των θεμελιωδών δημοκρατικών θεσμών του κράτους, της παιδείας, της υγείας, της κοινωνικής πρόνοιας; Εξωραΐζεται η υποκρισία πολιτών και πολιτικών, που αλληλοσπαράζονται προκειμένου να αποποιηθεί ο καθένας τις ευθύνες του;
Η μάσκα νομιμοποιεί την απόλυση, την εκμετάλλευση των εργαζομένων, την απονεύρωση των επιχειρήσεων, την στασιμότητα του εμπορίου, την κερδοσκοπία, την αισχροκέρδεια;
Γνωρίζουμε τον ένοχο της μάσκας, αλλά είναι αόρατος!
Μένουμε ακίνητοι, διαιρεμένοι ανθρωπιστές, με κομμένη την ανάσα, με κρυμμένα τα πρόσωπα. Ανθρωπισμός στις μέρες μας σημαίνει “φοράτε μάσκα, κρατάτε αποστάσεις, ατομική ευθύνη”;
Η φωνή μας κάτω από τη μάσκα ακούγεται άναρθρη, αποκρουστική!
Βάλαμε τις μάσκες μας και πέσανε οι μάσκες;
Γιώργος Μακρίδης
