Τον κάθε κανόνα ή προσταγή, μερικοί τον ακολουθούν. Μερικοί δεν μπορούν να προσδιορίσουν τρόπο, τρόπους να τον πραγματοποιήσουν, μια και κάθε τρόπος μπορεί να είναι συμβιβαστός με τον κανόνα. Στον κάθε κανόνα ή προσταγή ο κάθε ένας υπακούει ή αντιδρά, έτσι ή διαφορετικά. Ο ένας τον ερμηνεύει με έναν τρόπο και ο άλλος με άλλον!
Ποιος όμως αποφασίζει για το ποιος είναι συνεπής, με όσα προστάζει ο κανόνας, η προσταγή;
Όσοι προστάζουν ή προτείνουν κανόνες, πρέπει να μην τα χρησιμοποιούν σαν μέσο παραγωγής κέρδους, για τον εαυτό τους! Να μη τα έχουν σαν όπλα καταπίεσης, φτωχοποίησης, ανεργίας, ακρίβειας. Να μη εμποδίζουν τη μόρφωση, την πρόσβαση στην υγεία, την ελευθερία σκέψης και λόγου. Να μη τα έχουν σαν εφόδια για την καριέρα και σταδιοδρομία, λίγων!
Η επαγγελματοποίηση όσων προτείνουν κανόνες, ή δίνουν προσταγές είναι απαράδεκτη.
Στις μέρες που ζούμε πιο πολύ προτείνονται κανόνες που δεν αφορούν στο καλύτερο αύριο των πολλών, αλλά των λίγων, των δικών τους και οι άλλοι, οι πολλοί, ας υπάρχουν.
Μου αρέσουν όσοι αγαπούν τον άνθρωπο και κατανοούν την αντιφατικότητά του. Μου αρέσουν όσοι επιτίθενται στην υποκρισία και τον εξωραϊσμό, όσων κακών προξενούν “κάποιοι”, που βάζουν κανόνες και δεν ευθύνονται, γι’ αυτά.
Μου αρέσουν όσοι “βλέπουν”, όσα οι άλλοι προσπερνούν και αυτή είναι η δύναμή τους.
Είναι ωραίο να φροντίζεις για τον κάθε άνθρωπο, να του χαμογελάς, να τον αγαπάς.
Είναι ωραίο να νοιώθεις πως μπήκε η Άνοιξη.
Τα αστέρια που τρεμοσβήνουν ή όχι, δείχνουν αγάπη.
Γιώργος Μακρίδης
