Το τελευταίο τετραήμερο ήταν αφιερωμένο με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στους δημόσιους χώρους της πόλης. Έγινε το πικ νικ το Σάββατο στα Λιθαρίτσια, στο οποίο δόθηκε ιδιαίτερη συμβολική σημασία από τον Δήμο, ακριβώς για τη σχέση του κατοίκου της πόλης με τα πάρκα και τη δυνατότητα να τα χαίρεται και να περνά ευχάριστα τον ελεύθερο χρόνο. Ο κόσμος αγκάλιασε το εγχείρημα και έδωσε έτσι κι ένα μήνυμα.
Το προηγούμενο βράδυ, την Παρασκευή στη νέα πλατεία Γλυκηδών στο Κάστρο, που έχει δημιουργηθεί μετά τα έργα ανάπλασης, ο κόσμος κατέκλυσε τον χώρο για τη συναυλία που είχε προγραμματιστεί επίσης από τον Δήμο, αποδεικνύοντας ότι το κοινό αναζητά και την έξοδο και τις καλές πολιτιστικές εκδηλώσεις και τους ενδιαφέροντες χώρους.
Επίσης στον Κουραμπά, το πάρκο επανέρχεται αφού ο Δήμος δεν κατάφερε επί δέκα χρόνια να λειτουργήσει μια παιδική χαρά. Ενώ η τοπική κοινωνία παρακολουθεί μάλλον κουρασμένη πια τις εξελίξεις με την κεντρική πλατεία που ακόμα παραμένει ένας χώρος πίσω από έναν φράκτη.
Σε όλα αυτά τα γεγονότα, ο κοινός παρονομαστής είναι ακριβώς ο κόσμος. Που αποδεικνύει κάθε φορά που ερωτάται και καλείται, ότι χρειάζεται τον δημόσιο χώρο. Που συμμετέχει ενεργά στις καλές εκδηλώσεις. Που κινητοποιείται για να διεκδικήσει έναν ελεύθερο χώρο στη γειτονιά του. Που ζητά από τις τοπικές Αρχές και την Πολιτεία να είναι δραστήριες και αποτελεσματικές.
Δεν ισχύει δηλαδή ότι η κοινή γνώμη είναι απαθής και αδιάφορη. Μπορεί να είναι ένα μέρος της, αλλά ένα άλλο, με ισχυρό ενδιαφέρον συμμετέχει στα κοινά της πόλης.
Κι εδώ είναι ένα κρίσιμο σημείο. Γιατί καμία δράση και καμία πολιτική δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς τη συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας, χωρίς την ενεργό συμμετοχή των πολιτών και την κινητοποίηση έστω μιας κρίσιμης μάζας.
Πάνω σε αυτό το σημείο της ενεργούς συμμετοχής είναι που πρέπει πλέον να χτίζονται και οι νέες πολιτικές για την πόλη έτσι ώστε να αφήνουν ισχυρότερο αποτύπωμα, να γίνονται μέρος της ζωής της πόλης και να την πλουτίζουν.
Πλέον, δεν αρκεί να υλοποιείς κάποια προγράμματα αποσπασματικά χωρίς να τα συνδέεις με τις πραγματικές ανάγκες της τοπικής κοινωνίας και το κυριότερο χωρίς συνέχεια. Και δεν αρκεί να περιμένεις την υλοποίηση απλώς κάποιων έργων από το κεντρικό κράτος ανάλογα και των επιλογών που θα γίνουν μέσα στο δαιδαλώδες σύστημα των σχέσεων εξουσίας ή των κομματικών μηχανισμών. Και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δοθεί η πρωτοκαθεδρία στον σχεδιασμό και τη λήψη αποφάσεων στην ελεύθερη αγορά και το κίνητρο της αύξησης του κέρδους. Την ιεράρχηση την κάνουν οι τοπικές κοινωνίες βάσει των κοινωνικών αναγκών. Κι αυτό αποδείχτηκε και αυτές τις τελευταίες ημέρες για όσους θέλουν να λαμβάνουν τα μηνύματα των καιρών τους.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
