Στις περισσότερες περιπτώσεις που συγκεντρώνονται ογκώδη αντικείμενα, μπάζα και σκουπίδια σε διάφορα σημεία της πόλης, αντιλαμβάνεσαι ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο το περιβαλλοντικό, αλλά είναι και μία νοοτροπία που διαμορφώνεται ενάντια στο συλλογικό και το κοινό.
Γιατί είναι γνωστό ότι αποτελεί παρανομία να πετάς μαζικά αντικείμενα που δεν είναι απορρίμματα και αντίθετα πρέπει να συνεργάζεσαι με τις δημοτικές υπηρεσίες και σε πολλές περιπτώσεις να αναλαμβάνεις και το κόστος ως ιδιώτης.
Σε αρκετές περιπτώσεις όμως ο ιδιώτης ανακαινίζει το σπίτι του για να μείνει ή να το εκμεταλλευτεί, αλλά δεν θέλει να πληρώσει για να απομακρύνει τα μπάζα τα οποία και πετά στο δρόμο. Και δεν είναι ότι παρανομεί μόνο, αλλά ότι φορτώνει στις πλάτες των άλλων συμπολιτών και του δήμου του το κόστος απομάκρυνσης όλων αυτών των υλικών όταν γίνονται βουνά.
Είναι συνεπώς μία μορφή κοινωνικοποίησης του ιδιωτικού κόστους. Η καλύτερη συνταγή για να κρασάρουν οι δήμοι, αλλά και να φορτιστούν με δυσαρέσκεια οι δημότες που είναι νόμιμοι και πληρώνουν τα δημοτικά τους τέλη. Είναι θέμα αντίληψης για την κοινή ζωή στην πόλη.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
