Μερικές φορές νομίζεις ότι όλα τρέχουν πολύ γρήγορα, και δεν μπορείς να τα προλάβεις. Άλλες φορές νομίζεις ότι όλα μένουν στάσιμα και βυθίζεσαι στην απραξία. Είναι και προσωπικό θέμα βέβαια αυτή η αίσθηση του χρόνου και της ταχύτητας των εξελίξεων. Πάντα έχει σημασία ποιος είσαι και από ποια σκοπιά βλέπεις τα πράγματα.
Σε κοινωνικό επίπεδο, εκεί που έχει ένα νόημα ο ορισμός της κοινής εμπειρίας και της συναντίληψης, η αλήθεια είναι ότι όλα τρέχουν και εξελίσσονται σε βαθμό που συχνά δεν τον αντιλαμβανόμαστε. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ποια ήταν η Ελλάδα του ’80 και ποια είναι σήμερα. Τι έβρισκες στο μπακάλικο της γειτονιάς και τι βρίσκεις στα πολυκαταστήματα σήμερα. Είναι πρόοδος θα αναρωτηθεί κάποιος άλλος, η αφθονία των προϊόντων; Είναι γιατί έχει να κάνει με τις ανάγκες μας. Άλλο είναι πώς τα αξιολογούμε όλα αυτά.
Και δεν μπορεί να αρνηθείς ότι προόδευσε η ιατρική επιστήμη για παράδειγμα, για να το δούμε από μία άλλη πλευρά.
Η δυσκολία είναι συνήθως να τοποθετήσουμε τον εαυτό μας μέσα στις αλλαγές που συμβαίνουν. Είναι εκεί που δεν μπορούμε να δούμε πώς αλλάζουμε, και πώς μας επηρεάζουν οι αλλαγές. Κι αυτό μας δίνει την αίσθηση της αποξένωσης ή της στασιμότητας. Θέλει συνεπώς να είσαι κομμάτι των αλλαγών. Μέσα στη ζωή και όχι ξωπίσω της.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
