Η ματαίωση που ανακοινώθηκε από τη δημοτική αρχή για το έργο του ποδηλατόδρομου στον παραλίμνιο, ώστε να επανέλθει αργότερα με ένα μεγαλύτερο έργο δικτύου ποδηλατοδρόμων, έχει και μία αρνητική πλευρά που δεν συζητήθηκε επαρκώς.
Κι αυτή είναι η αδυναμία μακροπρόθεσμου σχεδιασμού από τον Δήμο και η επιρροή που ασκεί η εκάστοτε δημοτική αρχή στην εξέλιξη του προγραμματισμού. Θα πρέπει να εξαρτάται τόσο πολύ από ο σχεδιασμός από το εκλογικό αποτέλεσμα ή από άλλες συγκυρίες; Δεν θα έπρεπε να υπάρχουν ευρύτερες συνεργασίες για τα έργα στην πόλη που κρίνονται απαραίτητα; Δεν θα έπρεπε να είναι σαφές από την αρχή μίας θητείας ποιο είναι το σχέδιο;
Θυμίζουμε ότι η προηγούμενη δημοτική αρχή που είχε προχωρήσει στον σχεδιασμό για τον ποδηλατόδρομο, είχε δει επιφυλακτικά το σχέδιο ανάπλασης της πλατείας που είχε η προ-προηγούμενη δημοτική αρχή (που είναι σχεδόν ίδια με τη σημερινή για όσους δεν έχουν αρχίσει να μπερδεύονται ήδη με νυν και πρώην). Το αποτέλεσμα για την πλατεία ήταν η χρονική καθυστέρηση ενός έργου που προχωρά ήδη. Για τον ποδηλατόδρομο είναι λογικό να υπάρξει επίσης καθυστέρηση μέχρι να προχωρήσει το νέο σχέδιο.
Βλέπουμε ήδη ότι αυτές οι ασυνέχειες παράγουν αποτελέσματα και δεν είναι ανώδυνες, με πρώτο και καλύτερο αποτέλεσμα τις καθυστερήσεις.
Δημιουργούν επίσης μία μάλλον αδικαιολόγητη πολιτική αντιπαράθεση και κουραστικές αντεγκλήσεις στο δημοτικό συμβούλιο που κάνουν την κοινή γνώμη να απέχει και να νιώθει ότι δεν την αφορούν όλα αυτά.
Δηλαδή πόσο δύσκολο είναι να συνεννοηθούμε πώς να κάνουμε έναν ποδηλατόδρομο την ώρα που έχουμε ελάχιστους και έχει μπλοκάρει όλη η πόλη από τον μεγάλο αριθμό αυτοκινήτων και τα χαμηλά επίπεδα βιώσιμης μετακίνησης;
Επιπλέον, γίνεται φανερό ότι και οι παρατάξεις που διεκδικούν τον Δήμο, ανεξάρτητα του πόσο δίκιο ή άδικο έχουν όταν κάνουν επιλογές- επιλογές που ας τους αναγνωρίσουμε ότι επηρεάζονται και από τις συγκυρίες και τις ευθύνες άλλων και κυρίως του κράτους- πάντως κάνουν επιλογές χωρίς να έχουν πίσω τους πραγματικά καλοφτιαγμένα και δομημένα προγράμματα. Σπαταλούν πάρα πολύ χρόνο για να φτιάξουν πολυσυλλεκτικά ψηφοδέλτια, ξοδεύουν άπειρο χρόνο στις δημόσιες αντεγκλήσεις, αλλά το αποτέλεσμα της πολιτικής τους, αναλάβουν ή όχι τη δημοτική αρχή, είναι μικρότερο των προσδοκιών που έχουν καλλιεργήσει. Κι ακόμα χειρότερα για αυτούς είναι ότι ο πολύς κόσμος λέει ότι δεν γίνεται τίποτα, ότι δεν διαφέρουν μεταξύ τους οι δήμαρχοι και ότι δεν έχει σημασία να ασχολείσαι με τα κοινά.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ