Έχουμε ξεχάσει την εποχή που οι γιορτές ήταν μία περίοδος μεγάλων προσδοκιών. Και το έχουμε ξεχάσει γιατί ήταν προσδοκίες που τις βύθισε η κρίση. Για την πλειονότητα οι γιορτές κρατάνε λίγο και δεν έχουν καμία σχέση με την καταναλωτική μανία που τις συνόδευε. Κι ας παραδεχτούμε ότι είναι και στερημένες. Για κάποιους και από τα βασικά. Τι τις σώζει ακόμα τις γιορτές μας; Ο οικογενειακός και φιλικός κύκλος που επιτρέπει και στις δύσκολες μέρες που περνάμε να μην μένουν μόνοι πολλοί και να νιώθουν κομμάτια μιας ενότητας. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που ενώνουν άλλους ανθρώπους, που κάνουν το τραπέζι γεμάτο. Το ότι κρατάνε ακόμα οι δεσμοί, είναι μία κατάκτηση που όσο γίνεται πρέπει να τη διατηρήσουμε. Γιατί μας κρατά κι εμάς στην ειρήνη του ανθρώπινου.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
