Προφανώς, εάν ευσταθεί η επιχειρηματολογία της Περιφερειακής Αρχής για τις εργασίες διάνοιξης μονοπατιού ή προϋπάρχοντος δρόμου στον Γράμμο, δε χρειάζεται να επεκταθούμε…
Αλλά, επειδή όλο και κάτι προκύπτει, με διάφορα θέματα που πρώτα τα συζητάνε, αναπτύσσουν την επιχειρηματολογία τους και μετά αποφασίζουν, αλλά μετά εκτίθενται και τρέχουν να τις ανακαλέσουν, ελπίζουμε κι ευχόμαστε να μην έχει γίνει καμιά χοντράδα…
Σε αυτό που έχουν δίκιο στην αντιπολίτευση είναι ότι πολλές φορές περνάνε τα θέματα στην Περιφ. Επιτροπή και τα ψηφίζουν ή τα καταψηφίζουν στο βωμό της καλής πίστης…
Αλλά όταν εισηγούμαστε ένα θέμα για αποκατάσταση βατότητας και μετά αυτό που διαπιστώνουμε, είναι η διάνοιξη ενός νέου(;) δρόμου στα 2.000 μέτρα υψόμετρο, δε θέλει και πολύ για να μπουν ψύλλοι στα αυτιά του καθενός…
Λέμε λοιπόν ότι από τη στιγμή που υπάρχει αίτημα από το ΓΕΣ προφανώς θα υπάρχει και μία επιχειρηματολογία, γιατί αδυνατούμε να πιστέψουμε πως το ΓΕΣ μπήκε ως «λαγός» για να ανοίξει ο δρόμος για να περάσουν ανεμογεννήτριες…
Όμως, πλέον είναι δικαιολογημένη η καχυποψία που μπορεί ο καθένας να έχει… Τι πιο απλό εάν το έγγραφο του ΓΕΣ είναι διαβαθμισμένο (εμπιστευτικό είπε ο περιφερειάρχης) να υπάρξει μία άτυπη επιβεβαίωση προς τα μέλη του Σώματος από τον οικείο φορέα ή και από το αρμόδιο Δασαρχείο…
Ότι πρόκειται για διάνοιξη παλιού δρόμου και όχι μονοπατιού, αν και εμείς στο φωτογραφικό υλικό που έχει αναρτηθεί, δε βλέπουμε κάποιον προϋπάρχοντα δρόμο, αλλά ένα ορειβατικό μονοπάτι με σηματοδότηση…
Είναι πολύ κρίσιμο το θέμα στην ευαίσθητη και οικολογικά και περιβαλλοντικά και ενεργειακά(;) αλλά και κτηνοτροφικά (μην ξεχνάμε τις δηλώσεις απέραντων εκτάσεων στο Γράμμο ως βοσκοτόπια από κτηνοτρόφους των Χανίων κα του Ρεθύμνου) για να υποκρύπτεται κάτι άλλο πέρα από αυτό που αναφέρθηκε…
Έφτασε στο μεταξύ και στα δικά μας e-mail η καταγγελία ενός Ηπειρώτη απόδημου της Γερμανίας που εκδίδει κάποιο περιοδικό και ο οποίος εξέδωσε δύο καλαίσθητα, όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε τεύχη, αφιερωμένα στην Ήπειρο και στο Ζαγόρι αντίστοιχα…
Διαμαρτύρεται λοιπόν ο εκδότης γιατί όπως αναφέρει, ενώ προχώρησε στην έκδοση των τευχών, απευθύνθηκε σε τοπικούς φορείς (βλ. Περιφέρεια) και σε επιχειρήσεις, ζητώντας μία μικρή οικονομική ενίσχυση για την προώθηση του τουριστικού προϊόντος…
Και επειδή δεν υπήρξε ανταπόκριση και επειδή το κόστος ήταν υπέρογκο και επειδή αλλιώς (προφανώς) τα υπολόγιζε, εξέφρασε την διαμαρτυρία του με αυτόν τον τρόπο…
Ποιος φορέας και ποια επιχείρηση ήταν υποχρεωμένη να συνεισφέρει οικονομικά σε κάτι που πήρε έτοιμο στα χέρια του, χωρίς να έχει ερωτηθεί ή να έχει δώσει τη συγκατάθεσή του από πριν;
Να το δούμε αλλιώς; Αν υποθέσουμε, ότι υπήρχε ανταπόκριση και η Περιφέρεια για παράδειγμα (δε μιλάμε για τις επιχειρήσεις) ή κάποιος δήμος ενθουσιαζόταν και έδινε μερικές χιλιάδες ευρώ θα ήταν όλα εντάξει;
Δε θα έστελνε ένα μήνυμα σε όλους, ότι φτιάξτε εσείς ό,τι θέλετε και όπως το προτιμάτε και μετά ελάτε σε εμάς να σας δώσουμε χρήματα; Κάπως διαφορετικά τα βλέπουμε εμείς τα πράγματα…
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
