Το πώς καταλήγει η Κυβέρνηση διά του κυβερνητικού της εκπροσώπου στο συμπέρασμα, ότι το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ για τα Τέμπη «απαντά κατηγορηματικά με ένα όχι στη συγκάλυψη», το λες και αυθαίρετο…
Το ότι ο Οργανισμός αυτός (ξανα)συστάθηκε μετά το δυστύχημα στα Τέμπη είναι αληθές, αλλά αυτό δε σημαίνει κιόλας ότι αποδεικνύει πως η Κυβέρνηση δεν ήθελε να συγκαλύψει κάτι…
Εκδόθηκε το πόρισμα που δικαιώνει επί της ουσίας τους ισχυρισμούς και τα πορίσματα των τεχνικών συμβούλων των οικογενειών των θυμάτων και όχι το πόρισμα του ΟΣΕ ή της Hellenic Train…
Ούτε τις εκτιμήσεις που παραπλάνησαν αρχικά το Μέγαρο Μαξίμου…
Απλώς, η παρανόηση που γίνεται από όλους μας είναι πως ένα ξεχωριστό θέμα είναι η σύγκρουση των δύο τρένων και τα αίτια αυτής και ξεχωριστό η έκρηξη που προκάλεσε το μανιτάρι φωτιάς από κάποιο καύσιμο που (προφανώς) μεταφερόταν παράνομα, οπότε εκεί βρίσκεται το σημείο που ίσως επιχειρούν κάποιοι να κουκουλώσουν…
Η σημερινή ημέρα πρωτίστως είναι ημέρα μνήμης για τα 57 θύματα, αλλά και ημέρα που μπορεί να σταλεί ένα ηχηρό μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση…
Κυβέρνηση, αντιπολίτευση, κράτος, θεσμούς… Ότι η κοινωνία στέκεται πολύ ψηλότερα από όλους αυτούς…
Ότι πάνω απ’ όλα ήταν και είναι ο άνθρωπος και η διασφάλιση της ανθρώπινης ζωής…
Η κανονική, πραγματική διασφάλιση, όχι εκείνη που… διασφάλιζε ο Καραμανλής, δέκα ημέρες πριν το δυστύχημα, από το βήμα της Βουλής…
Και όταν μιλούν οι γονείς που έχουν χάσει τα παιδιά τους, δεν υπάρχει αντίλογος, παρά μόνο σεβασμός στο δράμα και στον πόνο τους…
Γιατί όταν χάνουν τα παιδιά τους με ευθύνη του κράτους, έχουν κάθε δικαίωμα να πουν όχι μία, αλλά πολλές κουβέντες παραπάνω…
Και υπερβολές μπορεί να ακουστούν και λάθη μπορεί να γίνουν, αλλά χωρίς σκοπιμότητα και δολιότητες…
Όλο το προηγούμενοι διάστημα λοιπόν μίλησαν όλοι… Είπε ο καθένας αυτά που ήθελε, αυτά που πίστευε, που έκρινε πως έπρεπε να πει και να υποστηρίξει…
Σήμερα, θα μιλήσει η κοινωνία… Χωρίς οργή, αλλά με θυμό και πόνο…
Με ένα και μοναδικό αίτημα. Να υπάρξει απονομή της Δικαιοσύνης χωρίς εκπτώσεις, χωρίς «παραθυράκια», χωρίς υπεκφυγές, χωρίς μετατροπές κατηγορητηρίων, χωρίς αστερίσκους…
Προς όλους όσοι είχαν από την μεγαλύτερη μέχρι την μικρότερη ευθύνη… Αντικειμενική, υπηρεσιακή, πολιτική…
Σήμερα, θα μιλήσει η κοινωνία για να απαιτήσει σεβασμό στη μνήμη των 57 που χάθηκαν άδικα και στις οικογένειές τους που μόνο κατηγορούμενοι δεν έχουν βρεθεί…
Αισιοδοξούμε, για ένα καλύτερο αύριο. Αυτό συμβαίνει ιστορικά, όταν η κοινωνία δηλώνει παρούσα!
Και αυτό δεν έχει πολιτική χροιά ή απόχρωση. Ένας κόσμος με μία κοινωνία ενεργή και παρούσα, είναι πάντα ένας καλύτερος κόσμος από όταν η κοινωνία απουσιάζει…
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» στις 28-2-2025
