Έχει δίκιο σε ένα μέρος όσων αναφέρει ο βουλευτής Θεσπρωτίας Βασίλης Γιόγιακας για το Πανεπιστήμιο και το πως έχει εγκαταλείψει τις κτιριακές υποδομές στην Ηγουμενίτσα…
Αλλά αυτό δε σημαίνει κιόλας, ότι πρέπει να βγάλουμε τη μαγκούρα και να χτυπάμε την πρύτανη ή όποιον άλλον έχει ευθύνη…
Και να αφήνουμε επίσης στο απυρόβλητο όλους εκείνους που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, με λιγότερη ή περισσότερη ευθύνη διαχειρίστηκαν επίσης την τύχη του πρώην ΞΕΝΙΑ…
Γιατί να μην ξεχνάμε και ο Β. Γιόγιακας διατέλεσε Νομάρχης Θεσπρωτίας, επομένως, δε μπορεί να πει ότι δεν είχε ποτέ καμία ευθύνη ή κανένα ρόλο για το πώς κατάντησε η περιουσία του ΞΕΝΙΑ…
Αλλά πέρα από αυτό, να συμφωνήσουμε σε δύο πράγματα. Πρώτον, ότι είναι γενικώς απαράδεκτο να ρημάζουν με αυτόν τον τρόπο περιουσίες που κακά τα ψέματα δε μπορεί κανείς να θεωρήσει, ότι αξιοποιούνται με ένα Θερινό Σχολείο…
Δεύτερος όμως, ότι δε γίνεται να ρίχνουμε όλο το ανάθεμα στο Πανεπιστήμιο που κάθε χρόνο έχει και έχει λιγότερους πόρους από το προηγούμενο για τη συντήρηση των κτιριακών υποδομών και σε μία περίοδο όπου τα Τμήματα της Ηγουμενίτσας έπαψαν να υφίστανται, η συντήρηση των κτιρίων, δεν ήταν πρωταρχική προτεραιότητα…
Εδώ μετά δυσκολίας συντηρούνται οι κτιριακές υποδομές στο campus των Ιωαννίνων, θα συντηρούνταν στην Ηγουμενίτσα;
Αν ωστόσο υπάρχει σχέδιο και προγραμματισμός των τοπικών φορέων στην Ηγουμενίτσα, για την αξιοποίηση του ΞΕΝΙΑ προς όφελος της τοπικής οικονομίας, συμφωνούμε κι εμείς, να προχωρήσει έστω στο μεγαλύτερο τμήμα του…
Και να μείνει ένα τμήμα των κτιριακών υποδομών για τα προγράμματα που θέλει να συνεχίσει να υλοποιεί το Πανεπιστήμιο…
Αν έχουν σκοπό όμως να παραχωρήσουν ένα τέτοιο κτίριο που ανήκει στο δημόσιο ως «φιλέτο» σε ιδιώτες, για να λειτουργήσουν ό,τι θέλουν και όπως αυτοί το επιθυμούν (βλ. λιμάνι Ηγουμενίτσας), να είναι προσεκτικοί…
Για να μην το πάμε πιο πέρα, όπου και πάλι στην Ηγουμενίτσα, έφτασαν σε σημείο να παραχωρούν τμήμα του ΤΕΠ για τη λειτουργία ιδιωτικής δομής ψυχικής υγείας…
Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα, αλλά ούτε και αναπτυξιακά…
Υπάρχει και κάτι άλλο όμως, επίσης ενδιαφέρον από την Θεσπρωτία…
Και αυτό έχει να κάνει με το αίτημα για την ανέγερση σωφρονιστικού καταστήματος στους Φιλιάτες, ώστε να εξισορροπηθεί το λουκέτο στο 628 ΤΠ…
Σε συμβολικό πάντα επίπεδο η εξισορρόπηση, γιατί δε φανταζόμαστε ότι οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι θα αναλάβουν τη φύλαξη των συνόρων…
Άλλο είναι το ζήτημα όμως και έχει να κάνει με τον σχεδιασμό του κράτους. Εδώ και μία δεκαετία τουλάχιστον συζητάμε για την ανέγερση σωφρονιστικού καταστήματος στα Ιωάννινα με τη μεταστέγαση των φυλακών Σταυρακίου…
Έχει παραχωρηθεί ο χώρος στην Κόντσικα, έχουν γίνει οι ανακοινώσεις, έχουν προχωρήσει οι μελέτες και έχει «κολλήσει» η ΜΠΕ σε μία προσφυγή στο ΣτΕ για το κιρκινέζι…
Και ρωτάμε καλόπιστα. Ποια σοβαρή Κυβέρνηση θα πει «ναι» σε μία πρόταση για νέες φυλακές στους Φιλιάτες ενώ είναι προχωρημένη η πρόταση για τα Ιωάννινα;
Εκτός κι αν το θεωρούν φυσιολογικό να φτιάξουμε δύο σωφρονιστικά καταστήματα στην Ήπειρο, οπότε πάμε πάσο…
Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
