Η σκέψη και εν τέλει η απόφαση μιας και υλοποιήθηκε να είναι η Μπάφρα, για φέτος τουλάχιστον, το επίκεντρο των επετειακών εκδηλώσεων μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Μ. Ασίας ήταν εξαιρετική…
Είχαμε την απορία αυτή για να σας πούμε την αλήθεια, από τα πρώτα χρόνια της καριέρας μας στο χώρο και ειδικότερα όταν κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 2000 είχαμε κάνει τις «Μυθιστορίες» στο ITV, επισκεπτόμενοι τις προσφυγικές κοινότητες Ανατολής, Μπάφρας και Νεοκαισάρειας…
Και έχοντας τη σπάνια ευκαιρία να συνομιλήσουμε και να καταγράψουμε μοναδικές μαρτυρίες – ντοκουμέντα των ελάχιστων που ζούσαν ακόμη, έχοντας φτάσει στην Ελλάδα τότε ως βρέφη ή μόλις λίγων μηνών…
Και αυτό που εισπράτταμε για να σας πούμε την αλήθεια από τότε, ήταν η απορία των απογόνων των προσφύγων για ποιο λόγο δεν γίνονται και στη Μπάφρα και στη Νεοκαισάρεια οι εκδηλώσεις και επιλεγόταν μόνον η Ανατολή…
Ήρθε λοιπόν η ώρα και μακάρι αντίστοιχες πρωτοβουλίες να συνεχιστούν από τον δήμο, αν υποθέσουμε, ότι από εκεί προήλθε η απόφαση για αλλαγή του επίκεντρου των εκδηλώσεων αυτών…
Πάμε και στην διοργάνωση του διήμερου πικ νικ στο παραλιμνιο που είχε επιτυχία και το λέμε κι εμείς επειδή το είδαμε και τις δύο ημέρες και όχι επειδή το λέει ο δήμαρχος…
Η διοργάνωση σε σχέση με το πρώτο πικ νικ στο ίδιο σημείο ήταν προφανώς πολύ καλύτερη, αφού όλοι μαθαίνουν, -με από τα λάθη τους και αυτή τη φορά σχεδόν όλα λειτούργησαν όπως έπρεπε…
Υπάρχει ένα σοβαρό ζήτημα που σχετίζεται με τη διευκόλυνση των μετακινήσεων των μόνιμων κατοίκων του Κάστρου και αυτό πρέπει να το δει η Δημ. Αρχή την επόμενη φορά…
Εμείς το έχουμε ξαναγράψει με αφορμή τους αγώνες δρομικού κινήματος που έχουν και αυτοί το παραλίμνιο μέτωπο ως σημείο της διοργάνωσης, ότι δε θα θέλαμε με τίποτε να είμαστε στη θέση των Καστρινών που από τη μία φορά το χρόνο (Γύρος Λίμνης) που αντιμετώπιζαν τέτοιες δυσκολίες, έφτασαν σε αριθμό ημερών, περισσότερες από δέκα στη διάρκεια του έτους…
Δε γίνεται να μπλοκάρεται όλος αυτός ο κόσμος αντιμετωπίζοντας περιορισμούς για ένα διήμερο ανά τακτά διαστήματα…
Ας το σκεφτεί ο καθένας από εμάς, τι θα έκανε και πως θα αντιδρούσε στο ενδεχόμενο που κάτι αντίστοιχο γινόταν στη δική του γειτονιά…
Το βασικό ζητούμενο όμως για τον δήμο δεν είναι να κάνει δύο ή τρεις φορές το χρόνο αντίστοιχες δράσεις σε αυτήν την περιοχή, πιθανώς και σε άλλες…
Αλλά να λάβει αποφάσεις και να προχωρήσει στην υλοποίηση έργων που θα μετασχηματίσουν μόνιμα και όχι περιστασιακά, το παραλίμνιο μέτωπο…
Ξεκινώντας από τα πολύ απλά, όπως η απαγόρευση στάθμευσης για τα λεωφορεία, ενδεχομένως και για τα Ι.Χ αφού διαμορφώσει προηγουμένως, ένα – δύο χώρους στάθμευσης σε δημοτικά ακίνητα στην περιοχή…
Σωστά λέει ο δήμαρχος, ότι δεν είναι τόσο εύκολο να κλείσει εντελώς το παραλίμνιο για την κίνηση των οχημάτων, γιατί επηρεάζονται κι άλλα σημεία της πόλης, όμως μπορεί η οδός αυτή να μείνει μόνο ως οδός διέλευσης και όχι ατελείωτης στάθμευσης για Ι.Χ και λεωφορεία…
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» 16-9-2025
