Αν εδώ που βρισκόμαστε σήμερα στην εξέλιξη και αντιμετώπιση της πανδημίας, το κύριο πρόβλημά μας είναι οι μάσκες, μάλλον θα πει, ότι είμαστε καλά και δεν το ξέρουμε…
Για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε, να διευκρινίσουμε πως προφανώς θεωρούμε κι εμείς, ότι οι μάσκες και τα άλλα μέσα προστασίας θα πρέπει να χορηγούνται δωρεάν από το κράτος…
Όπως και προβλέπεται άλλωστε να γίνει… Από εκεί και ύστερα, κατανοούμε και τον προβληματισμό και την αγωνία και ανησυχία, χιλιάδων ενδεχομένως οικογενειών, που τα φέρνουν δύσκολα βόλτα, στο ότι δε θέλουν, γιατί δε μπορούν να προσθέσουν ένα ακόμη έξοδο, πληρώνοντας τις μάσκες για τα παιδιά τους…
Από το σημείο αυτό όμως, μέχρι να φτάσουμε να συζητάμε σχεδόν αποκλειστικά για το αν θα φτάσουν τη Δευτέρα στα σχολεία οι μάσκες και για το αν κάθε μαθητής θα πάρει στα χέρια του μία ή δύο μάσκες, η απόσταση είναι τεράστια…
Και εκείνο που μας ενοχλεί πραγματικά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο είναι το ότι μερικοί από εκείνους που κάνουν τη μεγάλη φασαρία, δεν είναι από αυτούς που έχουν κάποιο οικονομικό θέμα…
Αντιθέτως, πολλοί εξ αυτών – τυγχάνει να γνωρίζουμε κάποιους κιόλας – έχουν χρυσοπληρώσει μάσκες υφασμάτινες, με παιδικά σχέδια, μέχρι και για τις διακοπές τους στη θάλασσα…
Και όχι τόσο γιατί ήταν απαραίτητες – στη θάλασσα δε χρειαζόταν άλλωστε – αλλά γιατί έπρεπε να γίνει και η σχετική μόστρα…
Κάποιοι λοιπόν που πλήρωσαν 10 ευρώ για μία υφασμάτινη μάσκα ώστε να είναι στη… μόδα τα παιδιά τους, δε δικαιούνται να είναι μεταξύ εκείνων, που περιμένουν την Δευτέρα τη δωρεάν χορήγηση της μάσκας…
Για να εξαρτηθεί από αυτό δηλαδή, αν θα πάνε τα παιδιά τους ή όχι στο σχολείο…
Δεν είχε κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον η χθεσινή εκδήλωση του Συμβουλίου Ένταξης Μεταναστών – Προσφύγων στα Γιάννενα…
Τα γνωστά και τετριμμένα ακούσαμε και αυτή τη φορά, όμως οι δύο επισημάνσεις που έγιναν στο ίδιο επίπεδο από τον Μ. Ελισάφ και τον Χρ. Ντακαλέτση, αποτυπώνουν μία σκληρή πραγματικότητα…
Για το ότι το κεντρικό κράτος με τους επίσημους μηχανισμούς του και τα εντεταλμένα όργανά του, όπως όμως και οι οργανώσεις που ασχολούνται με το προσφυγικό, δεν έχουν αντιληφθεί τη σημασία της έγκαιρης και υπεύθυνης ενημέρωσης των τοπικών κοινωνιών…
Τα ίδια που γίνονται και με τον ΕΟΔΥ δηλαδή, στην καταγραφή των κρουσμάτων… Το είπε όπως ακριβώς είναι και όπως έπρεπε ο κ. Ελισάφ χθες…
Ότι αν δεν αλλάξει η τακτική αυτή, να λαμβάνονται και να εφαρμόζονται αποφάσεις και στη συνέχεια να ενημερώνονται οι τοπικές κοινωνίες, να μην περιμένει κανείς, ότι θα επιδειχθεί κλίμα κατανόησης και αλληλεγγύης σε κάποια πόλη, αν από τη μία μέρα στην άλλη, εκατοντάδες πρόσφυγες μείνουν άστεγοι και κοιμούνται στις πλατείες…
