Μείναμε να παρακολουθήσουμε χθες το μεσημέρι τις εισηγήσεις της Συνηγόρου του Παιδιού κας Κουφονικολάκου και της Εισαγγελέως Πρωτοδικών Ιωαννίνων κας Σταυράτη αντίστοιχα στην πρώτη ημέρα των εργασιών της διημερίδας του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας…
Και πραγματικά ήταν από τις εισηγήσεις εκείνες που λες ότι άξιζε τον κόπο να διαθέσουμε λίγο ή περισσότερο από τον εξαιρετικά περιορισμένο και πιεστικό συνήθως χρόνο της καθημερινότητας για να τις παρακολουθήσουμε…
Είχαμε έτσι την ευκαιρία να μάθουμε πράγματα που είτε αγνοούσαμε παντελώς για το τι ισχύει ως προς το θεσμικό και νομοθετικό πλαίσιο της χώρας για την παιδική προστασία, είτε πως δεν ισχύουν κάποια άλλα, για τα οποία είχαμε – προφανώς – άλλη εντύπωση…
Και από μόνα τους τα παραπάνω συνιστούν και αποδεικνύουν την επιτυχία της διοργάνωσης της διημερίδας και ως εκ τούτου αξίζουν τα εύσημα στο Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας και την πρόεδρό του κα Τσολάκη για την πρωτοβουλία που ανέλαβε μαζί με τον Σύνδεσμο των Κοινωνικών Λειτουργών…
Είναι τόσα πολλά τα κενά, τα λάθη και οι ελλείψεις στον τομέα της προστασίας του παιδιού που έχει υποστεί κακοποιητική συμπεριφορά και είτε χρειάζεται φροντίδα σε κάποια δομή είτε ήδη φιλοξενείται σε μία τέτοια, που αναρωτιέσαι καμιά φορά πως τα καταφέρνουν…
Πρώτα τα παιδιά, αλλά και εκείνοι που είναι υπεύθυνοι για τη λειτουργία των δομών και οι εργαζόμενοι σε αυτές…
Σημεία αιχμής το ότι εκτός από την έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού στις δομές, το 50% των υποθέσεων που έχουν να κάνουν με εισαγγελικές εντολές χρήζουν συστηματικής παρακολούθησης, πλην όμως αυτό δε μπορεί να γίνει ακριβώς λόγω των ελλείψεων και της μη διασύνδεσης των υπηρεσιών…
Τεράστιο θέμα ο φόβος των εκπαιδευτικών να αναφέρουν τυχόν κρούσμα κακοποίησης παιδιού που θα υποπέσει στην αντίληψή τους, λόγω του φόβου μη μπλέξουν σε νομικές ενέργειες με την οικογένεια του παιδιού…
Έχει ζητηθεί να ισχύει το ακαταδίωκτο για τους εκπαιδευτικούς που αναφέρουν το συμβάν, δεν έχει όμως γίνει αποδεκτό…
Επίσης μείζον ζήτημα το ότι ένα παιδί – θύμα κακοποιητικής συμπεριφοράς και δη σεξουαλικής θα «πρέπει» να εξετάζεται πολλές φορές, σε διάφορες χρονικές στιγμές και να μιλά συνεχώς για το συμβάν, συνθήκη που δεν του επιτρέπει να απελευθερωθεί από αυτό…
Και ακόμη όπως ανέφερε η Συνήγορος του Παιδιού ότι δε μπορεί να στηρίζουμε ως χώρα τις πολιτικές για την προστασία του παιδιού και της οικογένειας μόνον στις χρηματοδοτήσεις των προγραμμάτων ΕΣΠΑ από την Ε.Ε που έχουν και ημερομηνία λήξεως…
Αλλά χρειάζεται η εφαρμογή μίας εθνικής στρατηγικής, με σταθερό πλαίσιο…
Να κλείσουμε με την παραδοχή της Εισαγγελέως κας Σταυράτη, που έχει την αρμοδιότητα ως Εισαγγελέας Πρωτοδικών Ιωαννίνων για τις υποθέσεις που αφορούν ανηλίκους στην περιοχή, ότι εκτός από το ότι το σύστημα δεν είναι σωστά οργανωμένο, υπάρχει και κάτι άλλο πολύ πιο σοβαρό…
Το οποίο έχουμε επισημάνει κι εμείς πολλές φορές με διάφορες αφορμές, παρακολουθώντας την εκδίκαση ποινικών υποθέσεων στην πόλη μας.
Ότι οι Εισαγγελείς και εν γένει οι δικαστές δεν έχουν καμία σχετική εκπαίδευση για τον τομέα της παιδικής προστασίας, ούτε και επιμορφώνονται στην πορεία εξέλιξής τους…
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
