Επιστροφή στις επάλξεις μετά το τέλος του πρώτου μέρους της καλοκαιρινής άδειας κι ευχόμαστε να σας βρίσκουμε όλους καλά…
Θυμόμαστε από παλιά που λέγαμε ότι τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις και ότι τον Αύγουστο είναι τα «μπάνια του λαού» και ως εκ τούτου υπάρχει μία χαλαρότητα…
Αυτό που βλέπουμε την τελευταία δεκαετία τουλάχιστον είναι πως και τον Αύγουστο υπάρχουν ειδήσεις και γενικά υπάρχει ενδιαφέρουσα επικαιρότητα σε τοπικό επίπεδο…
Πέρα όμως από την επικαιρότητα, έρχονται κι αυτές οι κατραπακιές που σε ταρακουνούν και επαναφέρουν στη σκέψη σου, την αλήθεια της ανθρώπινης ύπαρξης και του πόσο εφήμερης είναι…
Μετρήσαμε κάποιες απώλειες δικών μας ανθρώπων σε διάστημα λίγων ημερών και αυτό δε μπορεί παρά να σε επηρεάσει ψυχολογικά…
Ακόμη κι αν «τηρείται η σειρά» όπως λέμε και οι απώλειες είναι ανθρώπων, μεγάλων σε ηλικία, δεν παύει ποτέ να είναι ένας δικός σου άνθρωπος που φεύγει…
Αν όμως είναι και σε ηλικία που δεν είναι της «σειράς», τότε είναι ακόμη πιο δύσκολο και αυτό το σκεφτήκαμε στην κηδεία του αγαπητού φίλου Δημ. Νάστου που έφυγε την περασμένη εβδομάδα από τη ζωή σε ηλικία 66 ετών…
Είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε από τα πρώτα μας βήματα στη δημοσιογραφία, ήταν από εκείνους που μας βοήθησαν σε πολλά ζητήματα που ήταν πάντα πρόθυμος να μιλήσει και να μας διαφωτίσει…
Τόσο για τα θέματα του Εργατικού Κέντρου όσο και εκείνα της αυτοδιοίκησης στον δήμο Μπιζανίου αρχικά και στον δήμο Ιωαννιτών στη συνέχεια…
Αν θέλαμε να κρατήσουμε ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του πέρα από τη ντομπροσύνη που είχε απέναντί μας, ήταν ότι ποτέ δεν κρύφτηκε και ποτέ δεν μετέθεσε σε άλλον τις ευθύνες του…
Κάτι που έκαναν και εξακολουθούν να κάνουν άλλοι σήμερα, κάποιοι εκ των οποίων υπήρξαν και στενοί του συνεργάτες και συνοδοιπόροι …
Θα τον θυμόμαστε με αγάπη τον Δημήτρη γιατί αισθανόμασταν ξεχωριστή τιμή να μας θεωρεί φίλους του και να μας ανοίγει την ψυχή του…
Στα πιο συνηθισμένα και καλοκαιρινά τώρα, αυτά της επισκεψιμότητας στην περιοχή για το καλοκαίρι, έχοντας την εικόνα από τη Θεσπρωτία, τα νέα είναι άσχημα…
Η κίνηση είναι μειωμένη από πέρυσι και οι τιμές είναι κατά πολύ αυξημένες, σε σημείο που να αναρωτιέσαι αν οι επιχειρηματίες αντιλαμβάνονται ότι οι συμπεριφορές τους είναι εκείνες που «διώχνουν» τον κόσμο…
Γιατί, όταν σε παραλία στην Πέρδικα όπου μέχρι πέρυσι τα σετ ομπρέλα – ξαπλώστρα ήταν είτε χωρίς χρέωση ή με χρέωση μέχρι 10 ευρώ και φέτος έφτασαν να ζητάνε μέχρι και 50 ευρώ (!) χωρίς να προσφέρουν κάτι στην τιμή, τότε κάτι λάθος γίνεται…
Είναι θέμα επιλογής του καθενός θα πει κάποιος. Προφανώς, γι’ αυτό και πλέον και στη Θεσπρωτία αυτό που βλέπεις είναι περισσότερος κόσμος σε δικές του ομπρέλες, ξαπλώστρες, καρεκλάκια και ψάθες και λιγότεροι αυτοί που πληρώνουν τα κερατιάτικα…
Στην Πρέβεζα δεν έχουν φτάσει σε αυτό το σημείο όπως μαθαίνουμε κι ευχόμαστε να το διατηρήσουν. Στη Θεσπρωτία όμως αν δεν αλλάξουν νοοτροπία, θα το πληρώσουν σύντομα και θα κλαίνε με μαύρο δάκρυ…
Τους Ιταλούς τούς «έδιωξαν» ήδη, οι Έλληνες δεν πλησιάζουν καν με αυτές τις τιμές, προς το παρόν διασώζονται με τους Βαλκάνιους και κυρίως με Σέρβους και Ρουμάνους. Μέχρι να τούς «διώξουν» κι αυτούς…
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
