Καταρχάς όπως πολλές φορές έχουμε επισημάνει, κάτι θα μπορούσε να γίνεται καλύτερα στην πόλη μας, διαχρονικά, εάν υπήρχαν Εισαγγελείς που παρακολουθούσαν και την τοπική επικαιρότητα και παρενέβαιναν όποτε έκριναν πως χρειάζεται…
Δυστυχώς, δυστυχέστατα έχουν περάσει πολλά χρόνια από την τελευταία περίοδο που εκδηλωνόταν τέτοιο ενδιαφέρον…
Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν, κρίνουμε εξαιρετικά θετική την Εισαγγελική παρέμβαση για το θέμα των πλημμυρικών φαινομένων στα Γιάννενα…
Δεν είμαστε από εκείνους που πιστεύουν, ότι κάτι μπορεί να βγει στο προσκήνιο, από αυτά που τυχόν δεν ξέρουμε δηλαδή, αλλά και μόνον ότι υπάρχει μία κινητικότητα, είναι κάτι…
Θα μπορούσε βέβαια και θα έπρεπε να έχει υπάρξει προ πολλού ενδιαφέρον και για το ίδιο θέμα – δεν πλημμύρισε πρώτη φορά η πόλη – αλλά και για πολλά άλλα θέματα επικαιρότητας…
Ας πούμε λοιπόν, ότι γίνεται μία νέα αρχή που θα αποδειχθεί στην πράξη αν θα είναι και καλή…
Με τα πολλά στο μεταξύ, αργά χθες το απόγευμα, εξέδωσε και ο δήμος Σουλίου μία ανακοίνωση για την κατάσταση στο ορειβατικό μονοπάτι «σκάλα της Τζαβέλαινας» στο οποίο μόλις το τελευταίο 10ήμερο έγιναν τέσσερις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης εγκλωβισμένων, τραυματισμένων και αποπροσανατολισμένων πεζοπόρων…
Ευτυχώς, όλες με καλή κατάληξη και όχι με κάποιο τραγικό αποτέλεσμα…
Χρήσιμη η παρέμβαση του δήμου Σουλίου γιατί αναφέρει πως το μονοπάτι δεν ανήκει μόνο στα δικά του όρια, αλλά ανήκει και σε γεωγραφικά – διοικητικά όρια όμορων δήμων…
Επομένως, δε θα πρέπει να δέχεται αυτός το ανάθεμα για τη συντήρησή του, ειδικά μάλιστα επειδή, όπως αναφέρει, στο δικό του τμήμα, το μονοπάτι είναι καθαρισμένο και προσβάσιμο…
Δηλαδή ο δήμος Σουλίου λέει, ότι αφού από τη Γλυκή που ξεκινά από τη μία πλευρά του το μονοπάτι, μέχρι και για μία απόσταση κάποιων χιλιομέτρων είναι καθαρισμένο και ασφαλές, μετά από εκεί δεν τον ενδιαφέρει τι γίνεται…
Είναι αλήθεια λογικό αυτό; Φανταστείτε κάτι αντίστοιχο να συμβαίνει σε έναν επαρχιακό δρόμο που ξεκινά από ένα χωριό και διασχίζει τα όρια δύο δήμων…
Και ο δρόμος να «κόβεται» στα όρια μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου δήμου και από κάτω να υπάρχει χάος…
Ο δήμος που έχει περιποιημένο, στρωμένο και καθαρισμένο το δικό του τμήμα θεωρεί λογικό δηλαδή να αφήσει χωρίς καμία ενημέρωση τον οδηγό και τους επιβάτες του Ι.Χ να φτάσουν στο όριο του γκρεμού και από εκεί κι ύστερα αν προλάβει να φρενάρει έχει καλώς…
Διαφορετικά, κρίμα, αλλά τι να κάνουμε; Αφού το τμήμα του δρόμου δεν είναι στα δικά μας όρια, δεν έχουμε καμία ευθύνη!
Είναι η ίδια ακριβώς λογική με αυτήν που επικαλείται ο δήμος Σουλίου, για το ορειβατικό μονοπάτι παρότι γνωρίζει ότι η συντριπτική πλειονότητα των πεζοπόρων εισέρχεται από τη Γλυκή και πηγαίνει αντίθετα στον ρου του ποταμού…
Και θεωρεί περιττό να τοποθετήσει μία ενημερωτική έστω πινακίδα που θα αναγράφει ότι το μονοπάτι είναι δύσβατο και μετά από κάποια απόσταση γίνεται επικίνδυνο, ώστε να ενημερώνεται ο πεζοπόρος που τυχόν δεν γνωρίζει τι τον περιμένει…
Όποιος έχει τύχει να «πέσει» σε «σάρες» και «χαλιάδες» σε ένα βουνό, ξέρει πολύ καλά για τι πράγμα μιλάμε…
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
