Με ένα πλήθος εκδηλώσεων σε όλη τη χώρα αυτές τις ημέρες κορυφώνεται ο εορτασμός της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Ένα κοινό χαρακτηριστικό των εκδηλώσεων, μέρος των οποίων γίνονται και στην πόλη μας με πρωτοβουλία του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, είναι ότι δίνεται βάρος στις μαρτυρίες, το αρχειακό και ερευνητικό υλικό αλλά και στην επιστημονική προσέγγιση των γεγονότων και της εποχής. Ενδεικτικό της κατεύθυνσης αυτής είναι και τα αφιερώματα του Τύπου που είναι εξαιρετικά πλούσια και ουσιώδη.
Υπάρχει συνεπώς μία αναβάθμιση της προσέγγισης της εξέγερσης των φοιτητών το 1973 που δείχνει και μία ωριμότητα πια και της ίδιας της κοινωνίας η οποία καλείται να αντιμετωπίσει το πιο νωπό ιστορικό γεγονός που χαρακτήρισε την ελληνική ιστορία τον 20ο αιώνα και διαμόρφωσε τη σύγχρονη ταυτότητα της χώρας μας.
Το αξιοσημείωτο με τον εορτασμό του Πολυτεχνείου δεν είναι η διατήρηση ενός πυρήνα αρνητών που καταγράφεται άλλωστε καθ’όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Η ελληνική ακροδεξιά αναγνωρίζει στη χούντα μία από τις πρόσφατες πηγές της και δεν είναι εύκολο να αποδεχτεί τις ολέθριες συνέπειες της δικτατορίας.
Αξιοσημείωτο όμως είναι ότι η γιορτή κάθε χρόνο ανανεώνεται και προκαλεί το ενδιαφέρον ιδιαίτερα των νέων. Αυτοί οι νέοι άλλωστε είναι που επιζητούν ακόμα περισσότερη πληροφόρηση και γνώση, ενδιαφέροντες για μαρτυρίες, προχωράνε σε έρευνες και μελέτες, συνδέουν το ελληνικό Πολυτεχνείο με τις μεγάλες εξεγέρσεις του ’60 σε όλον τον πλανήτη καθώς και με τη νέα περίοδο της ελληνικής δημοκρατίας.
Αυτό το νεανικό πνεύμα του Πολυτεχνείου είναι το οξυγόνο για τις σύγχρονες αναζητήσεις της ελληνικής κοινωνίας για έναν καλύτερο κόσμο, για τη δημοκρατία στον τόπο μας. Πενήντα χρόνια μετά το Πολυτεχνείο παραμένει ακόμα ένας ζωογόνος σπόρος για το μέλλον μας.
Εικόνες αλλού για αλλού
Είναι πολύ ωραίες αυτές οι φωτογραφίες που δείχνουν πόσο χάλια είναι μία περιοχή που μεταμορφώνεται όμως από κάποιους σε ειδυλλιακό τόπο διακοπών ή διασκέδασης. Λίγο πολύ άλλωστε όλοι μας ωραιοποιούμε τις εικόνες από τα ταξίδια μας και τις επισκέψεις μας, όχι τόσο για να κοροϊδέψουμε τον κόσμο αλλά για να δώσουμε μία θετική εντύπωση.
Στην πραγματικότητα όμως πολλά είναι ακόμα χειρότερα. Παραλίες που είναι γεμάτες σκουπίδια ή παρεμβάσεις ή έχουν άπειρο κόσμο και δεν έχουν καμία σχέση με ξεκούραση και διασκέδαση.
Τουριστικές πόλεις πάλι με σκουπίδια, κυκλοφοριακή συμφόρηση και ακρίβεια που σε καμία περίπτωση δεν το λες ειδυλλιακό τόπο διακοπών.
Ή μία καθημερινότητα γεμάτη άγχος και υποχρεώσεις που δεν χωράει «ανάσες» σαν αυτές που αναρτούμε για να φανεί ότι όντως κάτι καλό έγινε μέσα στη μέρα που πέρασε.
Το θέμα είπαμε δεν είναι αν η εικόνα λέει ψέματα ή μισή αλήθεια. Το θέμα είναι γιατί τα τοπία και οι τόποι που περνάμε τις μέρες μας έχουν καταντήσει να χρειάζονται ωραιοποιήσεις και φίλτρα για να φαίνονται καλύτερα.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
