Μπορεί ο καιρός να κάνει τους δικούς του κύκλους, αλλά πάντα είναι απρόβλεπτος ο καιρός τον Απρίλη, οπότε και η γιορτή του Πάσχα προσαρμόζεται. Είναι κι ένα αγαπημένο θέμα συζήτησης αν θα βρέχει τη Μ. Παρασκευή ή πώς θα στρωθεί το τραπέζι την Κυριακή του Πάσχα, έξω στην αυλή ή μέσα στο σπίτι υπό την απειλή της βροχής. Και είναι ίσως και το πιο ανώδυνο θέμα συζήτησης, ο καιρός. Γιατί κατά τα άλλα πολλά βαραίνουν στο μυαλό και τις ψυχές των ανθρώπων. Και οι μεγάλες γιορτές μοιάζει συχνά να λειτουργούν και σαν μία ανάπαυλα από τις έγνοιες, σαν μία σύντομη έστω, αλλά γεμάτη στιγμή του χρόνου που ο κάθε άνθρωπος αποκαθιστά τις ισορροπίες του σε ένα ταξίδι αναστοχασμού, αλλά και σε μία συνάντηση με άλλους ανθρώπους αν είναι δυνατόν, εκεί που σπάει κι ένα χαμόγελο.
Και είναι η τελευταία τριετία της απομόνωσης και της απόστασης που μας έδειξε ότι ακόμα και αυτή η συνάντηση δεν είναι μία αυτονόητη γιορτινή συνήθεια, που επαναλαμβάνεται ετήσια, αλλά ένα ζητούμενο. Πολύς κόσμος θα νιώσει φέτος ξανά, μετά το 2019 την ανοιχτή διάθεση της γιορτής. Δεν είναι λίγο.
Από εκεί και πέρα, η ακρίβεια είναι ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτής της εποχής για τον πολύ κόσμο. Δεν είναι μόνο οι αυξήσεις στα βασικά είδη και στα τρόφιμα, αλλά και ο συνδυασμός με τους χαμηλούς μισθούς και την απουσία πια των αποταμιεύσεων. Και παράλληλα αυτό το αίσθημα ανησυχίας για το μέλλον, η ανασφάλεια που γεννάται από την παγκόσμια αναστάτωση, από την έλλειψη σχεδιασμού για την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων. Ο δισταγμός που νιώθει πολύς κόσμος μπροστά στο ράφι, η προσπάθεια να περικόψει από παντού, αλλά και η διαρκής επίθεση στα εισοδήματα με την αύξηση των επιτοκίων στα δάνεια, είναι ένα πραγματικό καρφί στις ψυχές των ανθρώπων όλο αυτό το διάστημα.
Το ενδιαφέρον είναι αυτή η αντοχή που δείχνουν οι άνθρωποι εδώ και πολλά χρόνια μέσα στην κρίση. Αυτή η πίστη ότι στο τέλος δεν θα νικηθούν, αλλά και αυτό το άνοιγμα της γενναιοκαρδίας που επιδεικνύουν πολλοί και πολλές με αφορμή και τις μεγάλες γιορτές. Παρά τα τόσα δεινά των σύγχρονων καιρών από το 2008 και μετά η Ελλάδα από άκρη σε άκρη δείχνει συχνά το χαμόγελο της αντοχής και της ελπίδας. Αξιοσημείωτο.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
