Tag: ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ

Πρωτοχρονιά! Κρουστάλλωσε το νερό της βρύσης του Κάστρο, της βρύσης στον Άγιο Νικόλαο αγοράς, στην Σιαράβα… Στα τσίγκια τα χιόνια έφκιασαν παγωμένα μαντζούνια που κρέμονταν, με περίτεχνους σχηματισμούς. Στα δέντρα τα κλαριά ήταν γεμάτα κρούσταλλα. Οι δρόμοι σκεπασμένοι με χιόνι και παγωμένα τα μέρη όπου θα παίζαμε γλίστρες. Μπήκα στο εστιατόριο «Ήβη», στο Κουρμανιό, να πάρω τα χρήματα για τις εφημερίδες που...

Ανεβαίνω… Κάπου εδώ φωλιάζουν και αναπαράγονται σπάνια είδη αρπακτικών πτηνών. Το τοπίο ονειρικό. Ανακαλύπτεις βότανα, ιδιαίτερα φυτά και μύκητες. Ο κόσμος από ψηλά είναι ομορφότερος και οι άνθρωποι μικρότεροι. Κατεβαίνω… Περπατώ ανάμεσα στις λεμονιές, μανταρινιές, πορτοκαλιές, ροδιές, μουριές, μηλιές … Βλέπω το πραγματικό ύψος των ανθρώπων. Περνάω το ποταμάκι με το γάργαρο νερό. Ακούω το κελάρυσμα του. Με ακουμπάει το θρόισμα των φύλλων και ο καθησυχαστικός...

Ένα από τα Γιαννιώτικα έθιμα ήταν, όταν άρχιζε η νηστεία των Χριστουγέννων, στα σπίτια να φτιάχνουν τη Φάτνη. Κάποια σπίτια έφτιαχναν εντυπωσιακή φάτνη. Στο δικό μας σπίτι φτιάχναμε μια χάρτινη, μικρή Φάτνη και τη στολίζαμε με ζωγραφιές που φτιάχναμε μόνοι μας. Τη χρονιά του 1953, μιας και τα οικονομικά μας ήταν πιο καλά από τα προηγούμενα χρόνια, αγοράσαμε μια αρκετά πιο...

Ο μάστρο-Γιάννης ήταν ωραίος άνθρωπος. Άνοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, τις πιο πολλές μέρες, καθόταν και μερικές φορές κοιμόταν,  στην κρεβάτα. Ένα στεγασμένο χώρο σα μπαλκόνι. Στη μια μεριά ανοιχτός προς την πέτρινη σκάλα και στις άλλες τα δωμάτια με τις πόρτες τους και από ένα ή δυο παράθυρα. Εκεί άκουγε το κύμα της Παμβώτιδας και θυμόταν τα κύματα από τα ξερονήσια που...

Εύγε σε όσους είχαν την ιδέα και σε όσους την έκαναν πράξη, να φέρουν στο φως, κάποια από όσα έχουν βυθιστεί στην όμορφη Παμβώτιδα. Πριν χρόνια μια άλλη ομάδα από το Κάστρο και το Μάτσικα, είχε βγάλει από τη Λίμνη μας, τραπέζια, καρέκλες. Κίνητρο αυτής της ομάδας ήταν η αγάπη για την πολύ γνωστή Παμβώτιδα, για τα κάλλη της, τις...

Ούτοι συνέχθειν, αλλά συμφιλείν έφυν. (Δεν γεννήθηκα για να μισώ αλλά για να αγαπώ). (Δεν γεννήθηκα για να συμμερίζομαι το μίσος αλλά την αγάπη). Αντιγόνη Σοφοκλή Η αγάπη και το μίσος έχουν διαχρονική αξία- ισχύ. Η αρνητική μας στάση απέναντι στο μίσος είναι απόδειξη του καλού μας χαρακτήρα. Όμως η αμέριστη αγάπη μας για όλα όσα μας περιβάλλουν και ιδιαίτερα για τον  κάθε συνάνθρωπό...

Ξέρεις τι θα πει να μην έχεις να πληρώσεις, φως, νερό τηλέφωνο; Ξέρεις τι θα πει να μη φθάνουν τα έσοδά σου και να στερείς από τα παιδιά σου, την οικογένειά σου βασικά πράγματα, βασικά αγαθά; Ξέρεις τι θα πει να χρειάζεται να σε εγχειρίσουν τώρα και ν΄ αναβάλλεται η επέμβαση; Ξέρεις τι θα πει να έχεις πληρώσει για την περίθαλψή σου...

Σταμάτησα και κοίταζα το κοριτσάκι και το αγοράκι. Δυο ζευγάρια μάτια κοίταζαν τα γλυκά που ήταν στη βιτρίνα του μαγαζιού. Κάτι έλεγαν, μα τα μάτια τους ήταν καρφωμένα στα γλυκά. Κάποιος τα κέρασε από ένα γλυκό. Τα δυο ζευγάρια μάτια έλαμπαν από χαρά, καθώς τον ευχαριστούσαν και χώρισαν οι δρόμοι τους. Είδα αγρυπνισμένα, όμορφα, έκπληκτα, αθώα, μάτια ζήτουλα και μάτια ερωτευμένου που...

Ο φίλος μου ο Μήτσος είναι απ’ αυτούς που αγαπούν τον ήλιο και στρέφουν το βλέμμα τους στον έναστρο ουρανό με θαυμασμό και απορία. Κοιτάζει την ασημένια ολοστρόγγυλη όψη του φεγγαριού και τραγουδά τις ομορφιές του κόσμου. Τραγουδά την ομορφιά του σύμπαντος και την απολυτότητα της αγάπης. Τρυπώνει στα όνειρα της ζήσης, αγωνίζεται για μια πιο όμορφη και δίκαια ανθρωπότητα. Διαβάζει, σκαλίζει...

Οι γραπτές παρατηρήσεις και η κριτική αποτελούν ένα μέσο για το τι  πρέπει να γίνει σε μια περιοχή, σ’ ένα χώρο, στην κοινωνία, … Κάποια πράγματα, κάποιοι άνθρωποι, σε κάνουν ν’ ασχοληθείς με καθημερινές καταστάσεις, μ’ ότι αγαπάς και ιδιαίτερα με την πόλη σου.    Μου αρέσουν όσοι δίνουν σημασία, ανιχνεύουν την ποιότητα  και έχουν την ικανότητα να επισημαίνουν και άρα αγαπούν όσα...

Κάθε κρίση γίνεται ευκαιρία για λίγους και «εκλεκτούς»! Το είδαμε στο ηλεκτρικό ρεύμα και σε τόσα άλλα. Είπαν- είπαν, ακούσαμε πολλά και τα αποτελέσματα; Είδαμε τα ολιγοπώλια ν’ ανεβάζουν κάθε τόσο την τιμή της κιλοβατώρας, των αγαθών. Δε μου αρέσουν τα πονηρά κόλπα τους. Χάσαμε ένα από τα αγαθά που λέγεται ηλεκτρικό ρεύμα. Μας έμεινε το αγαθό που λέγεται νερό; Βλέπω στις εφημερίδες...

­Προσπαθώ να καταλάβω τι γίνεται με τους ανθρώπους που συναντώ, με όσους επικοινωνώ, με την ελληνική κοινωνία. Προσπαθώ να καταλάβω τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται ο καθένας, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύει καταστάσεις και αντιδρά σε ό,τι γίνεται στην κοινωνία μας, στο κόσμο. Τους ρωτώ για την ανεξιχνίαστη δολοφονία του δημοσιογράφου, και τις διώξεις της ερευνητικής δημοσιογραφίας. Ψάχνω...

Το να μαθαίνουν γράμματα τα παιδιά δεν υπήρξε καθόλου ιστορικά αυτονόητο. Η πρόσβαση στη γνώση για τις λαϊκές τάξεις, όπως και για τις κοπέλες, υπήρξε αποτέλεσμα πολύ σκληρών αγώνων. Άλλη μια σχολική χρονιά ξεκινά, προτείνονται πολλά μα λείπουν πολλά. Λείπουν οι καλά οργανωμένες και εμπλουτισμένες βιβλιοθήκες. Σε αυτές οι μαθητές μπορούν να βρουν χώρο για να μελετήσουν τα μαθήματά τους, μια πολυτέλεια...

Μου αρέσουν οι άνθρωποι και τους θεωρώ μακάριους που δεν τους μόλυνε η περηφάνια και η πλεονεξία, γιατί αυτοί μπορούν να δανείσουν ευτυχία σε όσους έχουν την καλή διάθεση να δέχονται τέτοια δάνεια ακόμη και στους άρχοντες. Υπάρχουν και άλλοι που φωνάζουν, κάνουν φασαρίες. Αυτοί είναι και οι άλλοι δεν είναι παρά, ένα τίποτε. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που περνάνε τη...

Υπάρχουν πολλοί συνταξιούχοι, σαν κι εμένα, που αυξήσεις ακούνε και αυξήσεις δε βλέπουν. Το σίγουρο είναι πως κάθε λίγο και λιγάκι η σύνταξη που παίρνω όλο και κατηφορίζει μιας και οι τιμές των προϊόντων, των αγαθών, όλο και ανηφορίζουν. Μια υπόκωφη βοή που ανεβαίνει από τα έγκατα της γης, θυμίζει το πόσο αδικούνται οι συνταξιούχοι. Δε μου αρέσουν τα έκτακτα επιδόματα επιβίωσης,...

Αργό να ’ναι το κατέβασμα να συνηθίσει η μύτη μας τη βρώμα Δάντης Αλιγκέρι (Κόλαση-Καθαρτήρι-Παράδεισος) Πήραμε τη μεγάλη κατηφόρα για την υγεία των ανθρώπων της όμορφης χώρας μας; Θα μας κάνουν να βλέπουμε, μόνο στα όνειρά μας την αποκλειστικά Δημόσια και δωρεάν υγεία; Μας πάνε στον γκρεμό της ακρίβειας; Μας σπρώχνουν μακριά από την αποκλειστικά Δημόσια και δωρεάν παιδεία; Μας επιβάλουν να χρησιμοποιούμε το...

Οι αγώνες στίβου, πάντοτε με συναρπάζουν. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες με μαγεύουν. Μόνο όταν ένα κανάλι δείχνει αγώνες στίβου και μόνο τότε είμαι κολλημένος στην οθόνη κάποιας τηλεόρασης. Η μετάδοση των Ολυμπιακών Αγώνων για μένα είναι ένα από τα καλύτερα δώρα που θέλω να μου κάνουν! Προσέχω όλους τους αθλητές από τους προκριματικούς έως και τους τελικούς. Θαυμάζω όλους τους αθλητές. Βέβαια οι έξι...

Οι παιδικές αναμνήσεις δεν λησμονιούνται και ακολουθούν το δρόμο της καρδιάς. Καλοκαίρι μ’ αγκαλιάζει η θάλασσα. Όμως εκείνο το αγκάλιασμα της Παμβώτιδας είναι πιο στοργικό, είναι σαν το χάδι στην αγκαλιά της μάνας. Κολυμπούσα στα όμορφα γλυκά νερά της και όταν διψούσα βούταγα και έπινα. Το να βλέπεις το φεγγάρι από την παραλία της Παμβώτιδας είναι πιο μαγευτικό, απ’ όπως το βλέπεις από...

Ο ήλιος τραβούσε το δρόμο του και οι μέρες του ταξιδιού με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Λακκωμάτων σώθηκαν. Είχαμε συμμετάσχει στο φεστιβάλ στο Μοντεκαντίνι Τέρμε στην Τοσκάνη (Ιταλία). Ένα πάρα πολύ ωραίο φεστιβάλ. Οι χορευτικές συναντήσεις είναι από τα πιοτά που δροσίζουν την καρδιά μου. Βέβαια κάθε θνητός πρέπει να έχει ένα λιμάνι, εκείνο που πάει και αράζει κάθε βράδυ....

Είναι παράξενο κάποιους να τους συμφέρει ο πόλεμος. Και απαράδεκτο να ρίχνονται τεράστια κεφάλαια στην πολεμική βιομηχανία. Αντί να ρίχνονται χρήματα για το κλίμα, για όσους πεινάνε, για όσους διψάνε, για τη δημόσια και δωρεάν υγεία, τη δημόσια δωρεάν παιδεία, για την κοινωνική πρόνοια, για την τόνωση της ζήτησης, για χαρούμενη και ανέμελη ζήση, ρίχνονται δισεκατομμύρια στην πολεμική βιομηχανία και μετά...