Ο τουρισμός δεν προχωρά αυτονόητα προς τα πάνω
Το θέμα με τον τουρισμό στην Ήπειρο μπαίνει στη δημόσια συζήτηση εν μέσω διαφορετικών προσεγγίσεων και αντιφατικών θέσεων. Αλλά αυτό έχει τη λογική του, όσο κι αν θέλουμε να την αγνοούμε. Γιατί ο τουρισμός δεν είναι αυτονόητα φορέας θετικών και μόνο αλλαγών.
Έχει και αρνητικές επιπτώσεις οι οποίες απασχολούν πια και την παγκόσμια κοινότητα.
Και επίσης δεν είναι και δεδομένο μέγεθος ώστε να μπορείς να επενδύσεις πάνω του, χωρίς να χρειαστεί αλλαγές ή διαφοροποιήσεις ποτέ. Δεν είναι ένα πράγμα ο τουρισμός.
Αυτό το τελευταίο πρέπει να μάθουμε να το διαχειριζόμαστε και τοπικά και πανελλαδικά. Γιατί έχει καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι η ανάπτυξη του τουριστικού προϊόντος είναι συνεχής, δεν θα σταματήσει ποτέ και θα έχει πάντα τα ίδια χαρακτηριστικά. Αυτό είναι αδύνατο από την ίδια τη φύση των αγορών και της οικονομίας, αλλά είναι και πολλοί ακόμα οι παράγοντες που επηρεάζουν τον ρυθμό ανάπτυξης. Γνωρίζουμε καλά τις συνέπειες της πανδημίας για παράδειγμα, όπως γνωρίζουμε καλά και τις επιπτώσεις που είχε η μεγάλη κρίση και τα περιοριστικά μέτρα των μνημονίων. Τείνουμε να πιστεύουμε όμως, ότι αυτά ήταν «εξαιρέσεις» και «ατυχίες» και ότι πάντα θα επιστρέφει η «κανονικότητα». Όσοι επενδύουν όμως, στην κανονικότητα ειδικά στους καιρούς μας ή ψηφοθήρες είναι ή κοντόφθαλμοι. Κακοί σύμβουλοι πάντως είναι σίγουρα αφού δεν υπολογίζουν σωστά τους παράγοντες.
Από την άλλη, μας διαφεύγει και μία άλλη παράμετρος. Ότι ο τουρισμός δεν είναι ένα πράγμα που φέρνει και έναν πλούτο, κοινό για όλους. Το βασικότερο δε, που πρέπει να θυμούνται όλοι είναι ότι δεν φτάνει καν για όλους. Το ότι μπορεί να κερδίζει ο ξενοδοχειακός κλάδος δεν σημαίνει ότι θα κερδίζει αναλογικά και η εστίαση. Κι ότι μπορεί να ευνοηθεί η βραχυχρόνια μίσθωση δεν σημαίνει ότι θα ευνοηθεί και η διασκέδαση. Κι αυτά ακόμα είναι αντιφατικά μεταξύ τους, ανταγωνιστικά μεταξύ τους.Κι αυτό και για έναν απλό λόγο που επίσης ξεχνάμε: Οι πόροι που διαθέτουν οι επισκέπτες δεν είναι απεριόριστοι ειδικά στην εποχή μας που χαρακτηρίζεται και από μία ρευστότητα και αβεβαιότητα. Κάποιος μπορεί να θέλει να κάνει μία πεζοπορία στην ορεινή Ήπειρο, αλλά να μην θέλει ή να μην μπορεί να πληρώσει τα τσίπουρα. Τόσο απλά.
Ας σταματήσουν συνεπώς οι εύκολες θεωρίες και απόψεις και ας γίνουν σοβαρές συζητήσεις με σοβαρά σχέδια και προγράμματα που να βλέπουν όλες τις πλευρές κατ’ αρχάς. Όσο για τις συνέπειες από τον τουρισμό που απασχολούν όλο και περισσότερο τις τοπικές κοινωνίες, την επόμενη φορά.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
