Στην αναμονή η ανάπτυξη της πόλης
Το Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα βοηθήσει την ανάπτυξη της πόλης των Ιωαννίνων. Βρίσκεται όμως ακόμα στο αρχικό στάδιο οπότε θα πρέπει να περιμένουμε τα πορίσματα των μελετητών.
Η αναμονή πάντως μέχρι σήμερα σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο δεν έχει αποδώσει. Οι μελέτες θα επιτελέσουν τον ρόλο τους και ο επιστημονικός λόγος θα φέρει οφέλη. Αυτό που χρειάζεται όμως μία πόλη για να βρει τον βηματισμό της είναι η κοινωνική συμμετοχή και η πολιτική βούληση για αλλαγές.
Και σε αυτά πάσχουμε. Όχι γιατί δεν θέλουμε να αλλάξουμε την πόλη προς το καλύτερο, προφανώς. Κανείς δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί κάτι τέτοιο, το αντίθετο. Μας λείπει, όμως, φαίνεται ο τρόπος. Που βαθμιαία μέσα στον χρόνο τον χάνουμε κι άλλο. Κι ίσως να συναντά και εμπόδια.
Το χαρακτηριστικό των ελληνικών πόλεων είναι η αποσπασματικότητα. Όλα γίνονται ως μεμονωμένες παρεμβάσεις, με αργούς χρόνους, ασύνδετα. Δεν ευθύνονται για αυτό μόνο οι τοπικές δυνάμεις, αλλά και οι κεντρικές, κυρίως λόγω της έλλειψης ολοκληρωμένων πολιτικών και υποστήριξη με χρηματοδοτικούς πόρους επαρκείς και συνεχώς διαθέσιμους. Αλλά τοπικά θα έπρεπε να κρατάμε το νήμα, θα έπρεπε να διατηρούμε τον ρυθμό συμμετοχής και παρέμβασης, κάτι που θα έδειχνε και στο κεντρικό κράτος ότι μπορούμε να υλοποιήσουμε ολοκληρωμένες δράσεις.
Ειδικά σε ζητήματα που δεν χρειάζονται μεγάλες υποδομές, εκεί φαίνονται περισσότερο οι ελλείψεις και οι καθυστερήσεις. Γιατί αν η πόλη χρειάζεται δίκτυο αποχέτευσης που επηρεάζει και τη δόμηση των νέων χώρων που μπαίνουν στο σχέδιο, αυτό συνδυάζεται και με την εξασφάλιση μεγάλων πόρων.
Όμως μία κυκλοφοριακή μελέτη θα μπορούσε να υλοποιηθεί στο μέγιστο βαθμό μέσα σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα. Κι όχι τώρα ένα πάρκινγκ, μετά μία πεζοδρόμηση, μετά οι κόμβοι κλπ. Χάνεται το αίσθημα και η λογική της παρέμβασης και στο τέλος χάνεται και το νόημα αφού δεν φαίνονται και τα οφέλη από τα έργα που γίνονται αποσπασματικά.
Βέβαια υπάρχουν και σοβαρότερα προβλήματα που έχουν να κάνουν με την πολυπλοκότητα ενός τόπου, όπως είναι η σχέση με το φυσικό περιβάλλον. Και φαίνεται στα Γιάννενα το πρόβλημα με τη λίμνη, η οποία χρειάζεται χώρο τον οποίο όμως διεκδικεί η δόμηση και η έντονη οικιστική ανάπτυξη. Τέτοια προβλήματα ειδικά με το περιβάλλον, οι πόλεις αδυνατούν σχεδόν να τα λύσουν με μόνιμο και αποτελεσματικό τρόπο.
Τέλος, προφανώς και θα προκύπτουν και μικρές ή μεγάλες συγκρούσεις συμφερόντων και εκεί χρειάζεται η συμμετοχή της κοινωνίας και μία λειτουργική Τοπική Αυτοδιοίκηση που θα προχωρά με υπερβάσεις και δικαιοσύνη για όλους.
Ας ελπίσουμε να γίνουν κινήσεις ώστε να μην χάνεται χρόνος για το μέλλον της πόλης. Θα είμαστε εδώ να τις παρακολουθήσουμε.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
