Αν κρίνουμε από τη χθεσινή συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο, με αναφορά στα επεισόδια στη Δομπόλη, ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου, ένα είναι σίγουρο…
Ότι αν δεν είσαι παρών και αν δε φροντίσεις να ενημερωθείς σωστά, τότε καταλήγεις σε λανθασμένα ή αυθαίρετα συμπεράσματα…
Όπως αυτά στα οποία κατέληξαν οι επικεφαλής των συμπραττουσών παρατάξεων με τη δημ. αρχή, Ν. Γκόντας και Αρ. Μπαρτζώκας αντίστοιχα και τους ακολούθησε με πολύ μικρή διαφοροποίηση και ο δήμαρχος Μ. Ελισάφ…
Η καταδίκη της βίας από όπου κι αν προέρχεται είναι πλέον μία καραμέλα που πρέπει να σταματήσουν να την πιπιλάνε ορισμένοι, που αρέσκονται να την χρησιμοποιούν συχνά… Ή όποτε τους βολεύει…
Δηλαδή οι κ.κ Γκόντας και Μπαρτζώκας καταδικάζουν την βία που χρησιμοποιεί κάποιος και για να αμυνθεί;
Ας υποθέσουμε λοιπόν, ότι στα γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου στη Δομπόλη με τους εστιακούς φοιτητές (το διαχωρίζουμε από την «καταδρομική» που προηγήθηκε), οι αστυνομικές δυνάμεις είχαν δεχθεί επίθεση και αντέδρασαν, γιατί κινδύνευε η σωματική τους ακεραιότητα…
Θα έπρεπε να καταδικαστεί η χρήση βίας από τους αστυνομικούς; Αν καταδικάζουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται, την καταδικάζουμε και χωρίς να εξετάζουμε τι την προκάλεσε…
Τι κι αν απειλείται η σωματική σου ακεραιότητα κι αμύνεσαι; Χρησιμοποιείς βία; Μπαίνεις κι εσύ στη χορεία των… καταδικασμένων.
Στα επεισόδια λοιπόν με τους φοιτητές δεν υπήρξε καμία άμυνα των αστυνομικών, γιατί πολύ απλά δεν προηγήθηκε επίθεση ή απειλή…
Άρα, ποια βία και από ποια πλευρά να καταδικαστεί; Μην παίζουμε με τις λέξεις. Το καλύτερο που έχει να κάνει όποιος δε θέλει να υπογράψει τέτοια ψηφίσματα, είναι να πει εξαρχής, ότι δεν θέλω να πάρω θέση και να τελειώνει…
Τώρα, όλα τα υπόλοιπα, είναι απλώς για λαϊκή κατανάλωση… Και για να μη χαλάσουμε τις καρδιές μας με την κυβέρνηση, που πότε με τον έναν και πότε με τον άλλον τρόπο, όλο και σε κάτι εξυπηρετεί τους δήμους…
Στο θέμα όμως με το τιμολόγιο του ΦΟΔΣΑ και τη λειτουργία των ΣΜΑ, έχει δίκιο βουνό η δημοτική αρχή… Να συναινέσει ή να αποδεχθεί μία μελέτη, η οποία ψηφίστηκε από κάποιους πριν καν συζητηθεί, που στην πορεία άλλαξε και κανείς δεν ξέρει τι τελικά ισχύει;
Όχι και πάλι όχι. Και να το τραβήξει μέχρι εκεί που δεν πάει η δημοτική αρχή… Το άλλο; Αφού υπάρχουν τα περιθώρια, όπως ξαναείπε ο κ. Μπέγκας, να υπάρξει καλύτερη πρόταση, γιατί επέλεξαν να φέρουν προς ψήφιση μία πιο κακή πρόταση και όχι την καλύτερη;
Είναι προφανώς και πολιτικό το θέμα και όχι μόνο τεχνοκρατικό… Επειδή λοιπόν ψηφίστηκε κάποια στιγμή και ορθώς έγινε, ένας περιφερειακός σχεδιασμός με συγκεκριμένες συνθήκες και δεδομένα, αυτό σημαίνει, ότι και… πόλεμος να γίνει δεν αλλάζει;
Αν ήταν έτσι, δε θα άλλαζε ποτέ τίποτε και θα πορευόμασταν μόνο με τον κανόνα, ανεξάρτητα από αλλαγές συνθηκών και δεδομένων. Δεν είναι έτσι όμως.
Ή για να το πούμε αλλιώς, μην επικαλούμαστε τις αλλαγές όταν μας συμφέρει ή μας εξυπηρετεί και όταν δεν τις θέλουμε, να λέμε, ότι κάποια πράγματα δεν αλλάζουν…
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
