Η ολοκλήρωση της διετίας της δημαρχίας Μ. Ελισάφ στα Γιάννενα, συνέπεσε και μεγάλα γεγονότα, με κυριότερο την έξαρση της πανδημίας. Αυτό άλλωστε ήταν και το μεγάλο γεγονός των δύο αυτών χρόνων σε όλη τη χώρα και αφορούσε προφανώς όλους τους δήμους. Κι από αυτή τη σκοπιά, δεν μπορεί να γίνει μία αποτίμηση του έργου της δημοτικής αρχής με τα παλιότερα κριτήρια που θα έβαζαν στο τραπέζι προεκλογικές δεσμεύσεις και θα τις συνέκριναν με το υλοποιήσιμο έργο. Και πολλά έκαναν οι δήμοι με τα μέσα που είχαν μπροστά στον παγκόσμιο «εχθρό» της ανθρωπότητας.
Ο Δήμος Ιωαννιτών ειδικά, για την πανδημία, κατάφερε να κρατήσει την επαφή του με τις εξελίξεις και να οργανώσει ένα δίκτυο πρόληψης και αντιμετώπισης στο βαθμό που είχε αρμοδιότητες. Έπαιξε επίσης έναν ρόλο στην ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας όταν οι κεντρικές υπηρεσίες έμοιαζαν απούσες. Ίσως να έπρεπε να συμπληρώσει αυτό το έργο με μία τοπική καμπάνια για τον εμβολιασμό που να κινεί σε συμμετοχή την πόλη.
Δύο σημεία θα μπορούσαν να αποτελέσουν στοιχεία κριτικής στη δημοτική αρχή για αυτά τα δύο χρόνια.
Το πρώτο είναι ότι πολύ γρήγορα βυθίστηκε στα προβλήματα της καθημερινότητας και απώλεσε κάθε ευκαιρία, δείχνοντας ίσως και έλλειψη διάθεσης για ένα οραματικό σχέδιο για την πόλη.
Επίσης, δεν εμφάνισε ένα δυναμικό σε πολιτικό προσωπικό που θα αναλάβει τομείς πολιτικής, παρά το γεγονός ότι κατέβηκε στις εκλογές με πολυάριθμο ψηφοδέλτιο.
Πολύ χαρακτηριστικό μίας πιθανής δομικής έλλειψης σχεδίου και βλέμματος πάνω στην πόλη, είναι η κατάσταση της πλατείας σήμερα. Ενώ υπήρχε έτοιμη πρόταση και προεργασία πριν από το 2019, η παράταξη Ελισάφ έδειξε να παλινωδεί, να μην ξέρει τι να κάνει και σήμερα, έχοντας πια αποφασίσει να ακολουθήσει τον ήδη διαμορφωμένο δρόμο, περιμένει να προχωρήσει το έργο, άγνωστο πότε.
Το δεύτερο σημείο κριτικής είναι η αδυναμία κινητοποίησης της κοινωνίας και συμμαχίας με ευρύτερα κοινωνικά στρώματα και πολιτικές συλλογικότητες που ενδιαφέρονται για τα κοινά. Συχνά ο δήμαρχος μοιάζει απομονωμένος ακόμα και μέσα στο δημοτικό συμβούλιο ενώ είναι πολύ υποτιμημένο το πολιτικό στίγμα της δημοτικής αρχής σε ό,τι έχει να κάνει με το περιεχόμενο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο παρόν και το μέλλον. Χωρίς αντίληψη για το τι είναι σήμερα οι πόλεις και η Τοπική Αυτοδιοίκηση, ενδέχεται να μείνουν οι δήμοι ας απλές υπηρεσίες της κυβέρνησης και των κεντρικών κομματικών συσχετισμών.
Παρ’ όλα αυτά, με την ελπίδα ότι έρχονται καλύτερες μέρες, θα υπάρξει και χρόνος για να συζητηθούν και τέτοια ζητήματα.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
