Πέθανε σε ηλικία 86 ετών ο γεννημένος στην Αργεντινή, Ισπανός εικονογράφος, Guillermo Mordillo.
Ο Mordillo στα 86 του «σταμάτησε να παίζει μπάλα» με τα πενάκια του. Μέχρι και το τελευταίο λεπτό του αγώνα ήταν μαχητικός.
Όμως αργά το βράδυ της Κυριακής 30 Ιουνίου ήταν σε εστιατόριο κοντά στο τουριστικό θέρετρο Παλμανόβα. Λίγο μετά το δείπνο που μοιράστηκε με την οικογένειά του ο Guillermo Mordillo Menéndez (Γκιγιέρμο Μορδίγιο Μενένδεθ), ο αγαπημένος μας γελοιογράφος Mordillo, αισθάνθηκε μια μικρή αδιαθεσία.
Έκανε νόημα στον προπονητή και ζήτησε αλλαγή…
Βγήκε «από το γήπεδο» της Μαγιόρκα και πέρασε στην απέναντι όχθη.
Οι Ισπανοί γονείς του ήταν φανατικοί ταξιδιώτες, έτσι ο Mordillo είδε το πρώτο φως αυτού του κόσμου στις 4 Αυγούστου του 1932, στην Αργεντινή, κοντά στο Μπουένος Άιρες. Αυτό το πρώτο φως που είδε στην περιοχή της Caballito ήταν μια πολύχρωμη απεικόνιση πλήρους σελίδας, μπαρόκ σε σύνθεση, γεμάτη από φυτά, στρογγυλεμένα ζώα.
Ασφαλώς δεν έλειπε από αυτή τη σύνθεση η αγαπημένη του καμηλοπάρδαλη.
Αγαπημένη του έγινε αργότερα και η ποδοσφαιρική ομάδα της Ρίβερ Πλέιτ ενώ στη συνέχεια έκανε τα πρώτα του καλλιτεχνικά βήματα ως εικονογράφος παιδικών βιβλίων.
Συνέχισε σχεδιάζοντας διαφημίσεις πρώτα στη Λίμα του Περού (1955 – 1960) και μετά στην Αμερική. Εκεί αφοσιώθηκε στην εκμάθηση του animation στα στούντιο της Walt Disney.
Δούλεψε φτιάχνοντας κινούμενα σχέδια στην Paramount. Εκεί εργάσθηκε ως σχεδιαστής σε ορισμένες πολύ γνωστές σειρές κινουμένων σχεδίων, όπως στον Popeye (Ποπάι) και τη «Μικρή Λουλού».
Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 γύρισε στην Ισπανία. Όμως η δικτατορία του Φράνκο τον ανάγκασε να φύγει και να αναζητήσει δουλειά ως εικονογράφος στο Παρίσι. Ανάμεσα σε άλλα, είχε εικονογραφήσει τα παραμύθια του Αίσωπου αλλά και τα παραμύθια του Περό. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά Match, Lui και Marie Claire. Στη Γαλλία έμεινε μέχρι και το 1966. Επόμενος σταθμός του ήταν το Μονακό.
Η εκδοτική του δραστηριότητα επεκτάθηκε στη συνέχεια και στη Γερμανία, όπου δημοσίευε σχέδιά του στο περιοδικό Stern και τη γερμανική τηλεόραση.
Ο διάσημος κωμικός της εποχής του βωβού κινηματογράφου, ο Μπάστερ Κήτον, τον είχε επηρεάσει στα σκίτσα του. Έτσι ο Mordillo κατάφερε να χτίσει το δική του στυλ με πολύ χρώμα, πολύ ποδόσφαιρο και πολύ εγκεφαλικό χιούμορ.
Εν τω μεταξύ οι εφημερίδες της Αργεντινής τον διεκδικούσαν αλλά μόνο το περιοδικό της εφημερίδας La Nacion τον κέρδισε και τον είχε ανάμεσα στους συνεργάτες του για πολλές δεκαετίες.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, έκανε μόνο τρεις εκθέσεις: Μία στο Παρίσι στα τέλη της δεκαετίας του ’60, μία στη Βαρκελώνη και η τελευταία έγινε στην Πάλμα ντε Μαγιόρκα το Νοέμβριο του 1989. Τα χρήματα που εισπράχθηκαν σε αυτές τις εκθέσεις δόθηκαν όλα για τη θεραπεία αυτιστικών παιδιών στη νήσο Μαγιόρκα.
Ο Mordillo ήταν παντρεμένος με την Amparo Camarasa και είχε δύο παιδιά, τον Sebastién και τον Cécile.
