Συνεδρίασε για πρώτη φορά χτες και σε πλήρη απαρτία το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ) το οποίο αναλαμβάνει την εποπτεία των προστατευόμενων περιοχών μετά και τις αλλαγές που επήλθαν στους Φορείς Διαχείρισης.
Παρόντες στη συνεδρίαση ήταν ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης, ο υφυπουργός αρμόδιος για την Προστασία του Περιβάλλοντος Νίκος Ταγαράς και ο Γενικός Γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων καθ. Κωνσταντίνος Αραβώσης.
Ο Οργανισμός που αποτελεί μετεξέλιξη του Εθνικού Κέντρου Περιβάλλοντος & Αειφόρου Ανάπτυξης θεσμοθετήθηκε με τον «περιβαλλοντικό νόμο» 4685/2020 και εποπτεύεται από το ΥΠΕΝ. Με βάση το νόμο, ο ΟΦΥΠΕΚΑ έχει ως σκοπό την εφαρμογή της πολιτικής που χαράσσει το υπουργείο για τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών στην Ελλάδα, τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, την προώθηση και υλοποίηση δράσεων αειφόρου ανάπτυξης και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Το πενταετούς θητείας επταμελές Διοικητικό Συμβούλιο αποτελείται από τους:
• Πρόεδρος: Μαρία Παπαδοπούλου, καθηγήτρια του ΕΜΠ
• Διευθύνων Σύμβουλος: Κωνσταντίνος Τριάντης, καθηγητής ΕΚΠΑ
• Μέλος: Παναγιώτης Δημόπουλος, Πρόεδρος της Επιτροπής Φύση 2000
• Μέλος: Κώστας Δημόπουλος, Προϊστάμενος Γενικής Διεύθυνσης Περιβαλλοντικής Πολιτικής του
• Μέλος: Δημήτριος Σμυρνής, δικηγόρος
• Μέλος: Αλεξάνδρα-Σοφία Τόγια, οικονομολόγος
• Μέλος: Ελευθερία Κλώντζα, περιβαλλοντολόγος
Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης δήλωσε: «Η σύνθεση του ΔΣ του ΟΦΥΠΕΚΑ εγγυάται ότι η προσπάθεια θα πάει καλά. Το Συμβούλιο απαρτίζεται από ανθρώπους με διαφορετικά γνωστικά πεδία που έχουν ευαισθησία για τη φύση, αλλά και τις γνώσεις που απαιτούνται προκειμένου να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Πολλά έχουν λεχθεί για τις προστατευόμενες περιοχές, αλλά νομίζω ότι τα λόγια μέχρι τώρα δεν συνοδεύονται από έργα. Έχουμε μείνει πάρα πολύ πίσω, έχουμε ανοικτές υποθέσεις στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και μόνο το γεγονός ότι 8 εκατ. ευρώ κάθε χρόνο διατίθενται για τις προστατευόμενες περιοχές είναι επαρκής απόδειξη ότι έχουμε πολλά λόγια και σχεδόν καμία ουσία. Δεν αμφισβητώ τις ευαισθησίες των ανθρώπων που έχουν ασχοληθεί σε κεντρικό ή τοπικό επίπεδο, ούτε ισοπεδώνω τις προσπάθειες που έγιναν. Όμως, η προσπάθεια είχε κτιστεί σε λάθος βάσεις. Ήταν αδύνατο εκ των πραγμάτων να φτάσουμε σε κάποιο αποτέλεσμα με ένα πολύπλοκο σχήμα, αναντίστοιχο με αυτά που ισχύουν στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και χωρίς χρήματα. Τώρα έχουμε ένα σύστημα ξεκάθαρο, με δομές, με κανόνες, το οποίο βεβαίως πρέπει να στηθεί γρήγορα. Υπάρχει ο σκελετός, αλλά δεν έχει ολοκληρωθεί η προσπάθεια. Και θα έχουμε και χρηματοδότηση που θα προέρχεται και από το Ταμείο Ανάκαμψης».
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
