Την ώρα που 730 εκατ. άνθρωποι πεινούν
Περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο γεύματα πετιούνται καθημερινά, τόσο σε φτωχές όσο και σε πλούσιες χώρες, παρά το γεγονός ότι πάνω από 730 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζουν σε συνθήκες πείνας, σύμφωνα με έκθεση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ).
Περίπου το ένα πέμπτο των τροφίμων καταλήγει στα σκουπίδια με βασικές αιτίες του φαινομένου, τη σπατάλη, τον κακό σχεδιασμό και την έλλειψη πρόσβασης σε ψύξη ή αποθήκευση. Με βάση την έκθεση «Food Waste Index» του ΟΗΕ, το παγκόσμιο κόστος από το πέταμα τροφίμων φτάνει περίπου το ένα δισ. δολάρια ετησίως.
Τα νοικοκυριά είναι υπεύθυνα για περίπου το 60% της συνολικής σπατάλης. Οι υπηρεσίες που ασχολούνται με τα τρόφιμα ευθύνονται για το 28% των αποβλήτων και το λιανικό εμπόριο για περίπου το 12%. Τα στοιχεία αυτά δεν περιλαμβάνουν τρόφιμα που χάνονται στην αλυσίδα εφοδιασμού, μεταξύ συγκομιδής και αγοράς, συχνά λόγω αλλοίωσης βρώσιμων τροφίμων.
Η Ινγκερ Αντερσεν, εκτελεστική διευθύντρια του Περιβαλλοντικού Προγράμματος του ΟΗΕ, η οποία συνέταξε την έκθεση σε συνεργασία με το Πρόγραμμα Δράσης για τα Απόβλητα και τους Πόρους (Wrap) του Ηνωμένου Βασιλείου, χαρακτήρισε τη σπατάλη τροφίμων ως «παγκόσμια τραγωδία» και την αντιπαρέβαλε με το γεγονός ότι το ένα τρίτο των ανθρώπων αντιμετωπίζει επισιτιστική ανασφάλεια.
«Εκατομμύρια άνθρωποι θα πεινάσουν σήμερα, επειδή τρόφιμα σπαταλώνται σε όλο τον κόσμο. Αυτό δεν είναι μόνο ένα μείζον αναπτυξιακό ζήτημα, αλλά οι επιπτώσεις αυτής της περιττής σπατάλης προκαλούν και σημαντικό κόστος στο κλίμα και τη φύση», σημειώνει.
Τα Ηνωμένα Εθνη διαθέτουν πλέον αξιόπιστα στοιχεία από περισσότερες από 100 χώρες, τα οποία επέτρεψαν στους ερευνητές να πουν με βεβαιότητα ότι η σπατάλη τροφίμων είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα, που πλήττει τόσο τις αναπτυσσόμενες όσο και τις ανεπτυγμένες χώρες.
Επίσης, σύμφωνα με τα στοιχεία, τα περισσότερα τρόφιμα πετιούνται στις θερμές χώρες, γεγονός που πιθανώς αποτυπώνει και τον λιγότερο χρόνο που χρειάζονται για να αλλοιωθούν όταν οι θερμοκρασίες είναι υψηλές. Τα φτωχότερα νοικοκυριά τείνουν επίσης να πετούν τρόφιμα σε ποσοστό λίγο χαμηλότερο από εκείνα με υψηλότερα εισοδήματα. Το γεγονός αυτό μπορεί να οφείλεται σε σειρά παραγόντων όπως η έλλειψη πρόσβασης σε επαρκή ψύξη και αποθήκευση, η εξάρτηση από τρόφιμα χαμηλότερης ποιότητας και η έλλειψη χρόνου για την παρασκευή θρεπτικών γευμάτων.
