Είναι θλιβερό, δηλώνουν οι περισσότεροι γεωργοί
Στην Ισπανία οι αγρότες κόβουν τα αιωνόβια ελαιόδεντρα και τα χρησιμοποιούν για καυσόξυλα ή τα πωλούν για διακοσμητικά σε κήπους, προκειμένου να τα αντικαταστήσουν με νεότερα και πιο παραγωγικά.
Στόχος της κίνησης αυτής είναι η μείωση του κόστους. Τα τελευταία χρόνια, ο τομέας στην Ισπανία πλήττεται. Μετά την πτώση των παγκόσμιων τιμών του ελαιόλαδου ακολούθησε ο δασμός του 25% που επέβαλαν οι ΗΠΑ στο ισπανικό ελαιόλαδο.
Αφού οι τιμές βυθίστηκαν, σε επίπεδα που άφησαν πολλούς γεωργούς να αγωνίζονται για την επιβίωση, η βιομηχανία άρχισε να ανακάμπτει αργά, αν και οι τιμές παραμένουν χαμηλές.
Η αστάθεια έχει αφήσει μερικά ξεριζωμένα δέντρα, που τροφοδοτούν την παραγωγή ελαιόλαδου για πολλές γενιές.
«Είναι κρίμα για αυτά τα αιωνόβια ελαιόδεντρα», δήλωσε πρόσφατα ο Juan Antonio Galindo, ιδιοκτήτης ενός αγροκτήματος 40 στρεμμάτων κοντά στη Σεβίλλη.
«Αλλά πρέπει να τα μειώσω για να στραφώ σε εντατική καλλιέργεια . Η οικονομική διαφορά είναι τεράστια», πρόσθεσε.
Εκτίμησε δε, ότι η κίνηση θα μειώσει το κόστος παραγωγής του κατά περισσότερο από 70%.
Οι εντατικοί ελαιώνες διαφέρουν από τις λεγόμενες παραδοσιακές φυτείες λόγω της υψηλής πυκνότητας φυτειών τους. Με αυτόν τον τρόμο, προσφέρουν τη δυνατότητα μηχανοποίησης πλήρως της συγκομιδής, καθιστώντας έτσι δυνατή την επίτευξη υψηλότερων αποδόσεων παραγωγής.
Ενώ πολλά ελαιόδεντρα καταλήγουν να πωλούνται ως διακοσμητικά, ο ίδιος αμφιβάλλει για το κατά πόσο τα δέντρα του θα βρουν αγοραστή.
Αντ ‘αυτού, πιθανότατα να χρησιμοποιηθούν για καυσόξυλα, είπε. «Είναι θλιβερό να βλέπεις τα δέντρα σου να πεθαίνουν, αλλά το πορτοφόλι είναι επίσης σημαντικός παράγοντας».
Ο Rafael Pico, επικεφαλής της ισπανικής ένωσης εξαγωγέων ελαιόλαδου, δήλωσε ότι περίπου το 70% των Ισπανών παραγωγών ήταν επιχειρήσεις μικρής κλίμακας, που συχνά βασίζονταν σε παραδοσιακές μεθόδους καλλιέργειας.
«Αναπόφευκτα – και αυτή είναι η γνώμη μου – θα υπάρξει αναδιάρθρωση αυτών των ελαιώνων προς εντατική και υπερ-εντατική γεωργία», είπε, επισημαίνοντας την ανάπτυξη της εντατικής ελαιοκαλλιέργειας στην Αυστραλία και τις ΗΠΑ.
«Αν όχι, θα μπορούσαν να βρεθούν εκτός αγοράς».
Ο παγκόσμιος ανταγωνισμός είναι πιθανό να ενταθεί, αφού η ΕΕ και οι ΗΠΑ καταλήξουν σε συμφωνία για προσωρινή αναστολή των τιμολογίων σε ό,τι αφορά στο ισπανικό ελαιόλαδο, καθώς και πολλά άλλα αντίποινα που εισήχθησαν κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Τραμπ.
Ενώ υπήρχαν ελαιοκαλλιεργητές που στράφηκαν στην εντατική παραγωγή, αυτές οι περιπτώσεις δεν ήταν καθόλου φυσιολογικές, δήλωσε ο Cristóbal Cano της Ένωσης Μικρών Αγροτών και Κτηνοτρόφων, που εκπροσωπεί περίπου 8.000 αγρότες μικρής κλίμακας στη χώρα.
«Δεν είναι η πλειοψηφία που ξεριζώνουν τα αιωνόβια ελαιόδεντρα για να καλλιεργούν εντατικά». Μερικοί είχαν προσπαθήσει να αγκαλιάσουν την ιδιαιτερότητα των παλαιότερων ελαιώνων της Ισπανίας.
Από τον δήμο Traiguera της Βαλένθια έως την πόλη Casabermeja της νότιας Ισπανίας, οι αγρότες παράγουν ελαιόλαδα, που είναι έντονα εμποτισμένα με την ιστορία αυτών των δέντρων.
Αυτές οι προσπάθειες ενισχύθηκαν μέσα από νομικές προστασίες. Οι βουλευτές στην Καταλονία πέρυσι ψήφισαν για την ενίσχυση της προστασίας των παλαιότερων ελαιόδεντρων της περιοχής, επαναλαμβάνοντας παρόμοια νομοθεσία που θεσπίστηκε στη Βαλένθια το 2006.
«Η αλλαγή από την παραδοσιακή σε υπερ-εντατική γεωργία δεν είναι ο μόνος τρόπος για την επίτευξη της κερδοφορίας», δήλωσε ο Cano.
Υποστήριξε ότι πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη κοινωνικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες.
«Νομίζω ότι οι ελαιοκαλλιεργητές συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο ότι το μέλλον μας έγκειται στη διαφοροποίηση των ελαιόλαδών μας. Σημαντικό είναι επίσης να μεταφέρουμε στους καταναλωτές, τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις, που υπάρχουν πίσω από κάθε λίτρο ελαιόλαδου».
Με πληροφορίες του Guardian
