Το συγκεκριμένο είδος είχε εξαφανιστεί από την ενδοχώρα
Επτά μωρά γεννήθηκαν στο ημι-άγριο φυσικό καταφύγιο, χιλιετίες μετά την εξάλειψη του διαβόλου της Τασμανίας στην ηπειρωτική Αυστραλία. Το αν μπορούν να επιβιώσουν είναι ένα άλλο ερώτημα.
Ροζ, άτριχα, κωφά και τυφλά, τα διαβολάκια της Τασμανίας περίπου ενός μηνός έχουν το μέγεθος ενός μεγάλου φιστικιού.
Ωστόσο, η γέννησή τους αποτέλεσε μία σημαντική ανακάλυψη. Περίπου 3.000 χρόνια μετά την εξάλειψη των διαβόλων της Τασμανίας στην ηπειρωτική Αυστραλία, επτά μωρά γεννήθηκαν στην ήπειρο στο φυσικό τους περιβάλλον.
«Ήταν πολύ συγκινητικό», είπε ο Tim Faulkner, πρόεδρος της Aussie Ark, της ομάδας διατήρησης που ηγείται των προσπαθειών για την αποκατάσταση πληθυσμών των διαβόλων, μετά την εξάλειψή τους στην ηπειρωτική χώρα, πιθανότατα από τα άγρια αυστραλιανά σκυλιά.
Όπως και οι ίδιοι οι διάβολοι, είπε ο Faulkner, το έργο βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα. Παραμένει ασαφές πώς τα ζώα θα παραμείνουν εκτός του περιφραγμένου καταφυγίου άγριας φύσης, των 1.000 στρεμμάτων όπου γεννήθηκαν. Αλλά, πρόσθεσε, πως το πρώτο βήμα ήταν για τους διαβόλους της Τασμανίας «να αναπαραχθούν και να επιβιώνουν. Και το έκαναν».
Τα μωρά, αναπτέρωσαν τις ελπίδες των συντηρητών τους καθώς είχε καταγραφεί μια απότομη μείωση του αριθμού των ζώων στο μόνο μέρος όπου υπάρχουν στην άγρια φύση: το νησί της Τασμανίας, νότια της ηπειρωτικής Αυστραλίας.
Οι διάβολοι εκεί καταστρέφονται από έναν μεταδοτικό καρκίνο του προσώπου που έχει μειώσει τον πληθυσμό κατά περισσότερο από 90%. «Είναι πραγματικά επιθετικός», είπε ο Faulkner. «Το μέλλον τους είναι πραγματικά αβέβαιο» διευκρίνισε.
Για δεκαετίες, οι επιστήμονες προσπαθούν να σώσουν τους διαβόλους της Τασμανίας αναπτύσσοντας εμβόλια, μελετώντας γενετικές παραλλαγές που κάνουν μερικά από τα ζώα ανθεκτικά στον καρκίνο και προσπαθώντας να αναπαράγουν έναν πληθυσμό μη μολυσμένων πλασμάτων στην ηπειρωτική χώρα.
Εάν οι διάβολοι επιστρέψουν ξανά στην ηπειρωτική Αυστραλία, τα οφέλη θα μπορούσαν να είναι τεράστια για τη διάσωση των απειλούμενων ζώων. Οι συντηρητές λένε ότι υπάρχουν ενδείξεις ότι ο διάβολος της Τασμανίας, ένα σαρκοφάγο με ισχυρό δάγκωμα, είναι αποτελεσματικό στη μείωση των αγριόγατων και ίσως ακόμη και των αλεπούδων, δύο είδη που έχουν αποδεκατίσει τη φυσική χλωρίδα και πανίδα της Αυστραλίας.
Από το 2006, ο Faulkner και η ομάδα του μεταφέρουν μη μολυσμένους δαίμονες από την Τασμανία στη Νέα Νότια Ουαλία, όπου διοικούν ένα κέντρο διατήρησης και ένα καταφύγιο που φιλοξενεί περισσότερα από 150 ζώα.
Στα τέλη του περασμένου έτους, απελευθέρωσαν 26 διάβολους, θηλυκούς και αρσενικούς, με στόχο να επιτρέψουν στα ζώα να περιπλανηθούν εντελώς ελεύθερα. Ο οργανισμός δεν δίνει τροφή ή νερό στα ζώα διευκρίνισε ο Faulkner, προσομοιώνοντας ένα φυσικό περιβάλλον.
Οι διάβολοι της Τασμανίας γεννιούνται μετά από μια περίοδο κύησης 21 ημερών και αρχικά είναι τυφλοί και απίστευτα μικροί σε μέγεθος.
«Η διατήρηση ενός ακμάζοντος πληθυσμού διαβόλων στην άγρια φύση είναι στόχος όλων», δήλωσε ο Andrew Flies, ένας ανοσολόγος στο Πανεπιστήμιο της Τασμανίας, ο οποίος αναπτύσσει ένα εμβόλιο για την προστασία των διαβόλων της Τασμανίας από τον καρκίνο. Αλλά πρόσθεσε πως «αν αφαιρέσετε τους φράκτες, οι διάβολοι μπορεί να μην λειτουργήσουν τόσο καλά».
Ο Ηamish Μccallum, ερευνητής και ειδικός στους διαβόλους της Τασμανίας, στο Πανεπιστήμιο Griffith στο Κουίνσλαντ, δήλωσε ότι το πραγματικό τεστ θα ήταν αν τα μωρά θα μπορούσαν να επιβιώσουν μέχρι την ενηλικίωση, τότε που θα είναι πιο πιθανό να γίνουν θύματα για άλλα μεγαλύτερα θηλαστικά.
Πρόσθεσε ότι ακόμη και αν οι διάβολοι μπορούσαν να επιβιώσουν στην άγρια φύση, οι συντηρητές ενδέχεται να αντιμετωπίσουν πιέσεις από αγρότες, καθώς αρκετοί στην Τασμανία ισχυρίζονται ότι τα εγγενή ζώα σκοτώνουν τα πρόβατά τους.
«Δεν είναι ακριβώς στη φύση επειδή απλά είναι πέρα από έναν φράχτη αλλά είναι ένα μικρό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Αλλά είναι μόνο ένα αρχικό μικρό βήμα» πρόσθεσε.
Με πληροφορείς των New York Times
