Στην παρέμβασή του ο Στ. Καλογιάννης απάντησε στον βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Πρέβεζας, Κ. Μπάρκα
Συζητήθηκε χθες, σε κοινή συνεδρίαση των Διαρκών Επιτροπών Οικονομικών Υποθέσεων και Δημόσιας Διοίκησης της Βουλής , το σ/ν του Υπουργείου Οικονομικών με θέμα:
«Κύρωση της από 28.1.2022 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου “Επείγουσες φορολογικές, τελωνειακές και συναφείς ρυθμίσεις, επείγουσες διατάξεις για τη διασφάλιση του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας”».
Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης ο Σταύρος Καλογιάννης, ως Πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών, παρενέβη μετά την ομιλία του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστα Μπάρκα, ο οποίος μεταξύ άλλων επιχείρησε να παρομοιάσει την περίπτωση της «ΛΑΡΚΟ» (για την οποία περιλαμβάνονται ρυθμίσεις στο υπό συζήτηση σ/ν), με αυτήν της ιδιωτικοποίησης της γαλακτοβιομηχανίας «ΔΩΔΩΝΗ», που έλαβε χώρα το 2013, εκτιμώντας ότι σήμερα η «ΔΩΔΩΝΗ» βρίσκεται υπό διάλυση.
Ο Σταύρος Καλογιάννης, στην παρέμβασή του, ανέφερε:
«Θα ήθελα στο σημείο αυτό να ανοίξω μια μικρή παρένθεση. Επειδή ο Ηπειρώτης συνάδελφος κ. Μπάρκας αναφέρθηκε στη «ΔΩΔΩΝΗ», επιτρέψτε μου κυρίες και κύριοι συνάδελφοι να πω ότι προσωπικά ήμουν από εκείνους που πίστεψαν, και βγήκα δικαιωμένος, από την ιδιωτικοποίηση της «ΔΩΔΩΝΗΣ». Ανέκαθεν πίστευα ότι δεν μπορεί μία γαλακτοβιομηχανία του μεγέθους της «ΔΩΔΩΝΗΣ» να ανήκει σε κρατική Τράπεζα. Δεν είναι αυτός ο ρόλος μιας κρατικής Τράπεζας! Αλίμονο εάν στον 21ο αιώνα προχωράμε με τέτοιες απόψεις. Επαναλαμβάνω, ήμουν από εκείνους που από εικοσαετίας ήμουν υπέρ της άποψης να περάσει η βιομηχανία στον ιδιωτικό τομέα. Αυτή η άποψη μειοψηφούσε ακόμη και μέσα στη Νέα Δημοκρατία. Έγινε όμως μια πολύ επιτυχημένη διαγωνιστική διαδικασία. Για να αγοράσουν τη «ΔΩΔΩΝΗ», συναγωνίσθηκαν μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου, του εσωτερικού και του εξωτερικού. Μετά τον επιτυχημένο διαγωνισμό, ο νέος ιδιοκτήτης έκανε επενδύσεις, η επιχείρηση εξυγιάνθηκε, μεγάλωσε. Εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι από το 2013 που ιδιωτικοποιήθηκε η «ΔΩΔΩΝΗ» μέχρι σήμερα, μόνο θετικά αποτελέσματα είχε η βιομηχανία, όχι μόνο για τους μετόχους, αλλά κυρίως για τον Ηπειρώτη κτηνοτρόφο και τους εργαζόμενους σε αυτήν.»
