Για μία ακόμα φορά ο πρωθυπουργός διαβεβαίωσε τη Βουλή ότι δεν θα γίνουν πρόωρες εκλογές. Σε αυτή τη συγκυρία, αυτή η δέσμευση έχει μία λειτουργική σημασία. Όχι γιατί δεν μπορούν να γίνουν πρόωρες εκλογές ανά πάσα στιγμή- και εθνικοί λόγοι μπορεί να υπάρξουν και μείζονα ζητήματα που θα δικαιολογούν την προσφυγή στις κάλπες, όπως π.χ. το ενεργειακό.
Παρ’ όλα αυτά είναι μία δέσμευση που δείχνει ότι υπάρχουν και κορυφαία πολιτικά ζητήματα που θα χρειαστούν υψηλού επιπέδου κυβερνητική διαχείριση.
Στην Ελλάδα το εκλογικό σώμα δίνει συχνά μία δεύτερη κυβερνητική θητεία, εκτιμώντας ίσως ότι δεν αρκεί μία τετραετία. Το ξέσπασμα της μεγάλης κρίσης έδειξε όμως ότι όλα ανατρέπονται ακόμα και μέσα σε ένα δύο χρόνια ακριβώς γιατί είναι μεγάλες οι ανατροπές μέσα στην κοινωνία. Επιπλέον οι μεγάλες ανατροπές, άλλοτε ευνοούν την νυν κυβέρνηση ως «σταθερό λιμάνι» κι άλλοτε την αντιπολίτευση ως «ανάγκη για αλλαγή».
Ας μην υποτιμούμε ακόμα τις διαφοροποιήσεις στις επιλογές ψηφοφόρων ανά ηλικιακή κατηγορία- αλλιώς ψηφίζουν οι νέοι, αλλιώς οι άνω των 60- όπως και το ζήτημα της αποχής που υπονομεύει τις δημοκρατίας και αποτελεί μαζικό φαινόμενο όπως φάνηκε και από τη Γαλλία.
Το πρόβλημα αυτήν την περίοδο στην Ελλάδα είναι ότι τα κοινωνικά προβλήματα δεν βρίσκουν και αντίστοιχη πολιτική φωνή. Είναι χαρακτηριστικό ότι η αντιπαράθεση των ημερών γίνεται για το… 2015.
Και το θέμα δεν είναι μόνο αν φτάνουν οι κρατικοί πόροι για επιδόματα και τον χειμώνα ώστε να γίνουν οι εκλογές στην ώρα τους την άνοιξη. Το θέμα είναι αν υπάρχουν μόνιμοι και διαρκείς θεσμικές οδοί ώστε να προχωρήσει στο μέλλον η χώρα. Κι αυτή είναι μια δουλειά που κάνουν ή πρέπει να κάνουν οι κυβερνήσεις.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
