Πώς μπορεί να διοικηθεί σήμερα η πόλη; Το ερώτημα είναι καίριο, γιατί όλο και πιο συχνά οι τοπικές κοινωνίες αντιμετωπίζουν προβλήματα που εμφανίζονται ως ζητήματα διαχείρισης, αλλά στην ουσία είναι καίρια θέματα διακυβέρνησης. Χαρακτηριστικά είναι τα προβλήματα της διαχείρισης των απορριμμάτων και της ανακύκλωσης, του νερού, της ενεργειακής εξοικονόμησης ή του δημόσιου και ελεύθερου χώρου για τους πολίτες μαζί με την πρόσβαση στον πολιτισμό ή τα δικαιώματα όλων στη μετακίνηση. Κι όσο πιο μεγάλες είναι οι πόλεις, τόσο μεγαλύτερες και οι προκλήσεις για τις πόλεις.
Φαίνεται δε, ότι το ερώτημα έχει μετατοπιστεί στο τι Δήμο χρειαζόμαστε, από τη στιγμή που αυτός αποτελεί και το κυρίαρχο μοντέλο διαχείρισης των θεμάτων της πόλης. Και προτιμούμε να μιλάμε για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και Δήμους στο βαθμό που έχουμε κατανοήσει ότι η κεντρική διαχείριση από την κρατική εξουσία γίνεται αναποτελεσματική όταν αφορά πόλεις και τοπικές κοινωνίες.
Είναι χαρακτηριστικό πώς μεγάλα ζητήματα διαχείρισης προκύπτουν στον Δήμο Ιωαννιτών που είναι σχεδόν ίδια και με άλλων πόλεων. Τα σκουπίδια και η αποκομιδή, η εξοικονόμηση πόρων στα ανταποδοτικά τέλη, όπως με τον οδοφωτισμό, το περιβάλλον και οι δημόσιοι χώροι σαν την πλατεία ή την προστασία της λίμνης.
Οι προσπάθειες που γίνονται για τη δημιουργία διαχειριστικών εργαλείων όπως αποφάσεις μέσω της Οικονομικής Επιτροπής λόγω έλλειψης πλειοψηφιών στα δημοτικά συμβούλια μοιάζουν ελλιπείς και είναι και συγκυριακές. Τα ζητήματα άλλωστε υπήρχαν και όταν υπήρχαν και ισχυρές πλειοψηφίες στον Δήμο.
Μία λύση θα ήταν ισχυροί δημοτικοί οργανισμοί που θα αναλαμβάνουν και μέρος του έργου της πόλης. Ένας οργανισμός για τα απορρίμματα για παράδειγμα που θα μπορούσε να διαχειρίζεται τους πόρους και τον εξοπλισμό όχι όμως ως «ανώνυμη εταιρία» όπως τα τελευταία χρόνια πολλοί προτείνουν, αλλά σαν μία αναβαθμισμένη δημοτική υπηρεσία που θα παράγει έργο έχοντας ισχυρό επιστημονικό και διοικητικό προσωπικό. Χρειαζόμαστε δηλαδή δυνατά Δημαρχεία με επαρκές προσωπικό που θα προσανατολίζονται σε έναν επιτελικό ρόλο στη διαχείριση των θεμάτων της πόλης,. Το δημοτικό συμβούλιο ως πολιτικό όργανο θα πρέπει να δίνει τις κατευθύνσεις και τη στρατηγική μαζί με τη δημοτική αρχή.
Σε αντίθεση με την περιρρέουσα ανά τη χώρα ατμόσφαιρα που θέλει όλα να δίνονται σε ιδιώτες, τα Δημαρχεία μπορούν να παίξουν τον δημόσιο ρόλο της διαχείρισης των πόλεων, πάντα με το μέτρο και το σκοπό της αποτελεσματικότητας, με μηχανισμούς αξιολόγησης και απτό και κοστολογημένο από την αρχή έργο στα χέρια των δημοτών.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
