Αν προσέξει κάποιος την ειδησεογραφία των ημερών για την κακοκαιρία, θα δει ότι χρησιμοποιούνται μοτίβα που τα γνωρίζουμε πια και από την πανδημία. Ακούμε για υφέσεις και εξάρσεις, για ανατροπές, για κινητοποίηση του μηχανισμού κλπ. Και μπορεί αυτό να είναι αποτέλεσμα ενός ομογενοποιημένου λόγου των κυρίαρχων Μέσων Ενημέρωσης μέσα από τον οποίο «διαβάζουν» όλες τις μεγάλες κρίσεις, αυτό όμως δείχνει και το πρόβλημα πια. Καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε συνέχεια και νέες κρίσεις.
Ας αναλογισθούμε και το γεγονός ότι είμαστε σε φάση κρίσης από το 2008-2009 όταν άρχισε η διεθνής συζήτηση για την ύφεση στην οικονομία και σίγουρα μετά το 2010 όταν άρχισε πια και η πολιτική ανατροπής όσων γνωρίζαμε ως τότε επί πολλές δεκαετίες για την οικονομία.
Υπάρχει ένας λόγος περί κρίσεων, σταθερά παρών σχεδόν 15 χρόνια τώρα. Αλλά είναι και υπαρκτές και αυτές οι κρίσεις, στις οποίες και σαφώς πρέπει να συμπεριλάβουμε και τις μεγάλες φυσικές καταστροφές και τις πυρκαγιές (όπως στην Ηλεία, το Μάτι κ.α) που είχαν ως αποτέλεσμα την απώλεια εκατοντάδων ανθρώπων.
Ως προς τη γλώσσα περί κρίσεων και ειδικά τη δημοσιογραφική, φαίνεται ότι χρειάζεται πια ένα είδος παρέμβασης ώστε τουλάχιστον να μην μεταδίδει υπερβολική αίσθηση άγχους και ανησυχίας στο κοινό. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πολύ καλύτερο να αναδεικνύονται τα πραγματικά γεγονότα και οι πληροφορίες ώστε να διαμορφώνει μόνος του άποψη, αρχικά, ο πολίτης. Οι ερμηνείες είναι ένα δεύτερο επίπεδο αλλά κι εκεί χρειάζεται γερή τεκμηρίωση και αποφυγή σίγουρα του κομματικού λόγου, ο οποίος έχει τη θέση του, αλλά σε δεύτερο επίπεδο.
Όμως υπάρχει και ένα θέμα με τις ίδιες της κρίσεις. Αν είναι τόσο πολλές, ίσως πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε και πιο ενιαία. Να μπορούμε δηλαδή να αναγνωρίζουμε στην εποχή μας, ότι έχει πολλά και ρευστά όρια, ότι δεν υπάρχει σταθερότητα σε πολλά σημεία του πλανήτη, ότι υπάρχουν μείζονες κίνδυνοι όπως η Κλιματική Κρίση ή η Πανδημία και θα πρέπει συνολικά ο πλανήτης να αντιμετωπίσει τις νέες καταστάσεις με συλλογικότητα και κοινή δράση. Ας το δούμε και έτσι ώστε να πάψουμε να είμαστε και αποσπασματικοί.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»