Τα διλήμματα που έχει μπροστά της η κυβέρνηση στη διαχείριση της πανδημίας γίνονται φανερά όταν καλείται να πάρει μέτρα περιορισμού. Τη Δευτέρα το απόγευμα ήταν ακριβώς σε μία θέση που δεν πατούσε πολύ γερά πάνω στο έδαφος της σιγουριάς. Παρ’ όλα αυτά και παρά τη σκληρή στάση της αντιπολίτευσης, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ούτε και οι πολίτες, όλοι εμείς, είμαστε σίγουροι για το τι πρέπει να γίνει.
Φάνηκε ότι δόθηκε λίγο περισσότερος χρόνος διαθέσιμος στην αγορά, αφού τα μέτρα θα ισχύσουν από τις 3 Ιανουαρίου. Έχει ξαναϋπάρξει αυτή η κατάσταση, αυτό το ερωτηματικό του πόσο χρόνο πρέπει να διαθέσουμε. Άλλωστε υπάρχει και μία σχετικότητα που έχει να κάνει με την πραγματικότητα. Τι νόημα έχει δηλαδή να αποφασίσεις ότι αύριο τα μπαρ π.χ. θα κλείνουν στις 12 όταν μπροστά σου έχεις Πρωτοχρονιά. Είναι σαν τους λες μην ανοίγετε καθόλου. Και ποιος θα ήταν τόσο σίγουρος ώστε να αποφασίσει για μία ολόκληρη αγορά να μην ανοίξει καθόλου.
Από την άλλη, λέμε εύκολα, κλείστα όλα, μείωσε τα ωράρια, μείωσε τον συγχρωτισμό. Τι άραγε θα γίνει όμως, από την άλλη εβδομάδα όταν θα αναγκαστεί πολύς κόσμος και ιδιαίτερα νέοι, να μαζευτούν στα σπίτια, χωρίς αποστάσεις και μάσκες φυσικά.
Για αυτό άλλωστε και το κρίσιμο πια δεν είναι η αυστηρότητα των μέτρων- γιατί είναι δεδομένο ότι πρέπει να υπάρξουν περιορισμοί στις μαζικές κυρίως συγκεντρώσεις. Το κρίσιμο είναι να έχουμε εκπαιδευτεί όλοι μας πάνω στο τρίπτυχο: Μάσκες, αποστάσεις, εμβολιασμοί. Αν αυτό το τρίπτυχο δεν το εμπεδώσουμε, δεν το κάνουμε δικό μας τρόπο ζωής, όσα μέτρα κι αν εφαρμοστούν και όσα πρόστιμα και να πέσουν, δεν θα ανοίξει ο δρόμος για μία μετωπική, συλλογική αντιμετώπιση της πανδημίας.
Απόδειξη είναι το μέτρο με τις υποχρεωτικές μάσκες σε όλους τους εξωτερικούς χώρους. Περπατώ δηλαδή στο δρόμο μόνος μου, προσέχω, έχω κάνει και τις τρεις δόσεις και θα μου ρίξει κάποια αρχή πρόστιμο αν δεν φοράω μάσκα: Δικαιούται, αλλά είναι άδικο και άχρηστο μέτρο. Και εφαρμόστηκε για να θυμίζει τις υποχρεώσεις τους σε όσους δεν τηρούν τα μέτρα ενάμιση χρόνο τώρα.
Κάπως πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να επέλθει και η κοινή λογική σιγά σιγά.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
