Αν προσέξουμε τον χάρτη των εκδηλώσεων για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων, χαρτογραφεί στην ουσία όλη την περίοδο της πολιορκίας μέχρι την είσοδο του στρατού στα Γιάννενα στις 21 Φεβρουαρίου 1913.
Τα Τσερίτσανα, το Αβγό, το Μπιζάνι βέβαια, το Χάνι Εμίν Αγά, η Μανωλιάσσα, η Δουρούτη, όλα αυτά είναι σημεία πάνω στον χάρτη που συνέβησαν σπουδαίες και ξεχωριστές πράξεις ηρωϊσμού από απλούς ανθρώπους, νέα παιδιά που πολέμησαν για να απελευθερώσουν την πόλη. Και υπάρχουν και άλλα σημεία βέβαια όπως η Αετοράχη, ο Δρίσκος με τους Γαριβαλδινούς και τον Μαβίλη, το Μέτσοβο, η είσοδος από τον Αη Γιάννη της Ανατολής, όλα αυτά που βλέπουμε στις φωτογραφίες της περιόδου.
Όλα αυτά που θα έπρεπε να τα έχουμε οργανωμένα, συγκεντρωμένα, συντονισμένα ώστε να δίνουν και τη μεγάλη εικόνα, συνδυάζοντας τις επιμέρους αφηγήσεις και προσθέτοντας τις νέες προσεγγίσεις στο υλικό που αποκαλύπτει και τα όσα έγιναν γύρω από την 21η Φεβρουαρίου.
Ίσως να χρειάζεται πλέον ένα επόμενο βήμα τόσο στην ιστορική προσέγγιση όσο και στην παρουσίασή της ώστε να συγχρονίζεται με τη νέα ιστοριογραφία και μουσειολογία και να αγγίζει περισσότερο τις νέες γενιές που αναζητούν τις νέες ταυτότητες που δημιουργεί η ζωή σε αυτόν τον τόπο.
