Είναι πειθαρχία για να γράψεις κάτι.
Δεν είναι απόλαυση, είναι ανάγκη.
Αρχίζεις και μετά σου αρέσει. Το θέμα είναι να ξεπερνάς τη δυσκολία του να γράφεις και να φθάνεις στην ευχαρίστηση που νοιώθεις όταν έχεις τελειώσει.
Το νερό γίνεται πάγος, ο πάγος νερό, το νερό ατμός, ο ατμός δύναμη, ο ατμός νερό, όμως κάτι πάντα ενεργεί και αλλάζει η μορφή, … όμως η ύλη … πάντα ίδια.
Αγωνίζεσαι, γράφεις για ν’ αλλάξεις κάτι. Προσέχεις τα κρίσιμα σημεία, τα σημεία καμπής στην κάθε προσπάθεια, για κάθε καλλίτερο αύριο.
Γράφεις για να διεγείρεις την περιέργεια, σαν μια πανανθρώπινη κινητήρια δύναμη, για παγκόσμια εξωστρέφεια.
Το να γράφεις είναι πνευματική υποχρέωση, ανθρώπινη ανάγκη, παραγωγική συγκίνηση.
Όσοι γράφουν δεν μένουν στα ίδια, ενεργούν, διαπαιδαγωγούν και διαμορφώνουν τον ψυχισμό της προσωπικότητας, της αντίληψης και του εσωτερικού κόσμου των σημερινών και αυριανών πολιτών.
Γιώρες Ζούγιαν
