Δόθηκαν κάποιες διευκρινίσεις χθες από τον περιφερειάρχη για το έργο που «βαφτίστηκε» ως κόμβος Επισκοπικού, όμως δεν πρόκειται μόνο για αυτό…
Γιατί μιλάμε για ένα έργο που θα αναπτυχθεί σε μία απόσταση 1,5 χιλιομέτρου, με παράπλευρο οδικό δίκτυο εκατέρωθεν μήκους 2,5 χλμ, με δύο κόμβους και πολλά τεχνικά…
Αυτή είναι η μελέτη, αυτό θα γίνει και αυτό προϋπολογίστηκε στα 6,8 εκ. ευρώ…
Επιμένουμε λοιπόν, ότι δόθηκαν διευκρινίσεις χθες αλλά όχι και απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα…
Γιατί όπως γράφαμε και στη χθεσινή στήλη, εμείς δεν έχουμε τη δυνατότητα ούτε τη γνώση του αντικειμένου και των τιμών για να πούμε αν ο προϋπολογισμός αυτός είναι «φουσκωμένος» ή όχι…
Αν κάνετε πάντως τον κόπο, όπως τον κάναμε εμείς χθες μετά τη συνέντευξη του περιφερειάρχη, και μιλήσετε με γνώστες του αντικειμένου και της αγοράς, θα δείτε ότι πιο κοντά βρίσκονται στους δικούς μας προβληματισμούς, παρά στις διευκρινίσεις…
Αλλά προκύπτουν κι άλλα θέματα, που χωρούν μεγάλη συζήτηση, όπως είναι για παράδειγμα ο καθορισμός των προτεραιοτήτων για τα έργα οδικής ασφάλειας…
Φτιάξαμε τον πρώτο, μας άρεσε, κάναμε κι έναν δεύτερο, αλλά είδαμε φως με τις προσκλήσεις στο Ταμείο Ανάκαμψης και πέσαμε μέσα με τα μούτρα…
24 εκ. ο προϋπολογισμός τριών έργων (Επισκοπικό, Βαλανιδοράχη, Λαψίστα και Πηγάδια – γέφυρα Πλάκας (που υπάρχει και η επιπλέον χρηματοδότηση αν θυμόμαστε καλά από το Υποδομών)…
Και του χρόνου να είμαστε καλά, θα έχουμε από τον κόμβο της Εγνατίας με την εθνική οδό στην Πεδινή μέχρι τον κόμβο για το Μουσείο Βρέλλη, έναν ανισόπεδο κυκλικό κόμβο και τέσσερις ισόπεδους…
Αλλά ο δρόμος μέχρι τη σύνδεση της Ιόνιας στο Αβγό, θα παραμένει «κολοβός»… Κάποια στιγμή βέβαια θα γίνει κι αυτός, θέλουμε να πιστεύουμε, αλλά μην ακούσουμε πάλι κουβέντα για τους κυκλοφοριακούς φόρτους…
Που για το Γιάννενα – Κακαβιά δε μας επιτρέπουν να το εντάξουμε ως συνέχεια του αυτοκινητόδρομου, ενώ για την παλιά εθνική Ιωαννίνων – Άρτας από την Πεδινή μέχρι την εποχική λίμνη Βρέλλη, μας «υποχρεώνουν» να φτιάξουμε πέντε κόμβους και να δώσουμε πολλά εκατομμύρια…
Για έναν δρόμο μάλιστα, που εδώ και 15 – 20 χρόνια δε δώσαμε ούτε ένα ευρώ, για να βελτιώσουμε το παραμικρό, «επιτρέποντας» να σκοτώνονται πολλοί συνάνθρωποί μας στο δρόμο – καρμανιόλα…
Έγινε η Ιόνια Οδός, μετακινήθηκε ένα μεγάλο κομμάτι της κυκλοφορίας προς τα εκεί με πλήρη ασφάλεια μάλιστα κι ερχόμαστε το 2023 να βελτιώσουμε την παλιά εθνική οδό, που εξυπηρετεί τις παρακείμενες Τοπικές Κοινότητες, τις επιχειρήσεις εκατέρωθεν και δεν ξέρουμε ποιον άλλον…
Εντάξει, μπορεί εμείς να μην καταλαβαίνουμε καλά και να μην είμαστε καλοί γνώστες του αντικειμένου, αλλά ας μας επιτρέψουν τουλάχιστον να δίνουμε τροφή για σκέψη και προβληματισμό…
ΥΓ. Κάτι προσωπικό για το τέλος… Αχ, βρε Μαρία μου… Οκτώ χρόνια νικήτρια σε έναν άνισο αγώνα με το «τέρας», που επανεμφανιζόταν διαρκώς, αλλά όρθια και δυνατή ως το τέλος! Μάθημα ζωής από έναν άνθρωπο που έμαθε να υπομένει και να υποφέρει, αλλά πάντα με το χαμόγελο και την ελπίδα! Καλό σου ταξίδι… Οι μνήμες είναι πάντα εδώ!
Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
