Άνοιξαν πολλά μέτωπα και κυρίως νέα κεφάλαια σε διάφορα θέματα, με την απόβαση της Κυβέρνησης την Τετάρτη στην Ήπειρο..
Και ένα εξ αυτών, η επιδότηση του ενός εκ. που ανακοίνωσε ο υφυπουργός Γ. Αμυράς για την αντικατάσταση των μηχανών στα καραβάκια της λίμνης ήδη προκάλεσε ενδιαφέρον και εύλογα…
Πολλές παραμέτρους τις αναφέραμε στο χθεσινό ρεπορτάζ στην «Ε» και χαιρόμαστε που αυτές και άλλες όμως που εκφράζονται από άμεσα ενδιαφερόμενους, διατυπώνονται ήδη στο δημόσιο διάλογο…
Ένα μεγάλο ερώτημα που κάποια στιγμή θα πρέπει να απαντηθεί, είναι εάν πρέπει να αποφασίσουμε και να κινηθούμε εν τέλει στην κατεύθυνση της αντικατάστασης των μηχανών ή στην αντικατάσταση των καραβιών…
Άλλο κόστος έχει το ένα, άλλο το δεύτερο, αναμφίβολα…
Όμως δε νομίζουμε ότι υπάρχει κάποιος που διαφωνεί μαζί μας στο ότι είναι προτιμότερο να αποκτήσουμε καραβάκια νέας τεχνολογίας, από το να βλέπουμε τα υφιστάμενα, κάποια εκ των οποίων έχουν ξεπεράσει το 50ο έτος της ηλικίας τους, να αποκτούν καινούργιες μηχανές…
Την αρχή την είχε κάνει η Τατ. Καλογιάννη ως αντιπεριφερειάρχης πριν μερικά χρόνια, αλλά δεν προχώρησε η ιστορία, ενώ επανήλθε τα τελευταία χρόνια με διάφορες αφορμές…
Θυμόμαστε μεταξύ άλλων και την επιστολή της κας Κεφάλα πριν μερικά χρόνια στο υπ. Περιβάλλοντος ακριβώς για το θέμα της αντικατάστασης των καραβιών όμως και όχι των μηχανών, που μάλλον δεν απαντήθηκε ποτέ βέβαια, για να φτάσουμε στο σήμερα…
Όλα είναι χρήσιμα πάντως και κυρίως είναι εξαιρετική ευκαιρία από τη στιγμή που άνοιξε το θέμα με τα ανακοινώσεις του κ. Αμυρά την Τετάρτη, να προχωρήσουμε σε καθοριστικές, μόνιμες και όχι ευκαιριακές λύσεις…
Επειδή επίσης, κάποιοι μας ρώτησαν πως προέκυψε το θέμα για το οποίο απευθύναμε ερώτημα στην υπουργό κα Μενδώνη για την ένταξη της Καστροπολιτείας των Ιωαννίνων στον Κατάλογο της Unesco, να το διευκρινίσουμε κι αυτό…
Μπορεί η υπουργός να είπε ότι πρώτη φορά το ακούει από εμάς, όμως για πρώτη φορά ακούστηκε τον Απρίλιο του 2019 από τον αείμνηστο Ελισάφ που είχε μιλήσει προεκλογικά τότε, για την προοπτική ένταξης στην Unesco και για το Νησί και για την Καστροπολιτεία…
Το Νοέμβριο του 2020 η Ένωση Ξενοδόχων Ιωαννίνων, με πρωτοβουλία του μέλους της Γεώρ. Τάσιου κατέθεσε δημοσίως την πρότασή της προς τους τοπικούς φορείς να διεκδικήσουν την ένταξη του Κάστρου των Ιωαννίνων και του Νησιού της Παμβώτιδας στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco…
Συνέδεε τότε την πρότασή της με την Μακροπεριφέρεια Αδριατικής – Ιονίου, με ένα δίκτυο ιστορικών πόλεων που έχουν ως κύρια χαρακτηριστικά τους, τις Καστροπολιτείες τους…
Ανέφερε μάλιστα συγκεκριμένα εκτός από την Καστροπολιτεία των Ιωαννίνων, το Κάστρο του Αργυροκάστρου (που είναι ενταγμένο στην Unesco), την οχυρωμένη πόλη του Κότορ στο Μαυροβούνιο, την παλιά πόλη του Ντουμπρόβνικ στην Κροατία και ακόμη το λιμάνι του Τρογκίρ και το παλάτι του Διοκλητιανού στο Σπλιτ, επίσης στην Κροατία…
Τα παραπάνω απλώς για να ξέρουν όλοι ποιος και πότε, κατέθεσε τι και για να μη δημιουργηθεί σε κανέναν η εντύπωση, ότι αποτελεί δική μας σκέψη και πρόταση.
Άλλωστε, πριν μερικούς μήνες, στις αρχές Ιανουαρίου αν θυμόμαστε καλά είχαμε απευθύνει το ίδιο ερώτημα και στην προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων κα Παπαδοπούλου, που είχε κάνει και δηλώσεις σχετικές με την προοπτική αυτή…
Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
