Το ότι δεν υπήρξε η παραμικρή ανακοίνωση καταδίκης για την επίθεση που έγινε την Τετάρτη στο πολιτικό γραφείο της υφυπουργού κας Κεφάλα στα Γιάννενα, δεν πρέπει να το προσπερνά κανείς…
Γιατί, όπως έχει γίνει πάρα πολλές φορές στο παρελθόν, κάποια στιγμή κι εκείνοι που μπορεί να μειδιούν ή και να (κρυφο)χαίρονται με κάτι τέτοια, κάποια στιγμή πέφτουν κι αυτοί θύματα των ίδιων συμπεριφορών…
Δε θυμάστε την περίοδο των μνημονίων στα Γιάννενα και αλλού όταν το κλίμα ήταν σαφώς πολύ περισσότερο εκρηκτικό από σήμερα που οι ΣΥΡΙΖαίοι είχαν μουγκαθεί, απολαμβάνοντας (και σιγοντάροντας κιόλας) να βλέπουν τις επιθέσεις σε βάρος στελεχών της τότε Κυβέρνησής;
Αμέσως μετά, όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας όμως ο ΣΥΡΙΖΑ και έπεσαν φαρδιές – πλατιές οι αριστερές υπογραφές στο μνημόνιο των πολλών δις, ήρθαν και οι επιθέσεις στα γραφεία του…
Και κάπου τότε θυμήθηκαν να καταγγείλουν τη δράση των αγνώστων και να καταδικάσουν τη βία…
Για να σας πούμε την αλήθεια, ούτε στην περίπτωση της επίθεσης στο γραφείο της κας Κεφάλα, περιμέναμε ότι θα ασχοληθεί και θα καταδικάσει ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ…
Εδώ δεν βρήκε το θάρρος να καταδικάσει το περιστατικό η τοπική Νέα Δημοκρατία, έστω αυτή που υποτίθεται πως υπάρχει, για να κόβει τη βασιλόπιτα…
Υπάρχει προφανώς και το ζήτημα με τις ευθύνες της Αστυνομίας για την εν λόγω επίθεση και γενικότερα για τον σχεδιασμό ανάπτυξης των δυνάμεων, αλλά αυτό καλύτερα να μην το μπλέξουμε με το παραπάνω…
Διαβάζουμε πολλούς να έχουν απορίες σχετικά με την ανακοίνωση του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων για τις ψυχαγωγικές εκδηλώσεις εντός της πανεπιστημιούπολης…
Στην οποία αναφέρεται ότι για κάθε τέτοια εκδήλωση θα πρέπει να ζητείται και να χορηγείται σχετική άδεια από τη διοίκηση του ιδρύματος…
Αυτό είναι το περίεργο λοιπόν ή το ανάποδο; Αυτό που γινόταν μέχρι και σήμερα δηλαδή…
Γνωρίζει κανείς ποιος διοργάνωνε τα πάρτι στην πανεπιστημιούπολη και αν υπήρχε κάποιος, στοιχειώδης έστω, έλεγχος;
Και δε μιλάμε ούτε για αστυνομικό έλεγχο, ούτε καν για φορολογικό…
Το μόνο που θα πούμε είναι ότι το Πανεπιστήμιο, οι πρυτανικές αρχές, αλλά και η τοπική κοινωνία, θα πρέπει να αισθάνονται ιδιαίτερα τυχεροί που δε χρειάστηκε να ασχοληθούμε με τραγικά γεγονότα…
Γιατί τότε θα τα βρίσκαμε όλα, αλλά ας είναι κι έτσι, γιατί σε κάποιες περιπτώσεις, η κατάσταση είχε ξεφύγει όχι από τον έλεγχο που έτσι κι αλλιώς δεν υπήρχε, αλλά από την κοινή λογική…
Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
