Δύο παραμέτρους θα επισημάνουμε ως εξόχως σημαντικές εξ αφορμής του περιστατικού αυτοχειρίας χθες στο δασύλλιο…
Η πρώτη έχει να κάνει με το συμβάν καθεαυτό που δε μπορεί παρά να συγκλονίσει τον καθένα…
Υπάρχουν γύρω μας, ανάμεσά μας, άνθρωποι με πολλές ευαισθησίες που για διάφορους λόγους ο καθένας αδυνατεί να σταθεί όρθιος και κάνει τις τελικές επιλογές…
Κάποιοι εξ αυτών μάλιστα παρακολουθούνται κιόλας, κάποιοι λαμβάνουν και αγωγή, αλλά και πάλι δεν τα καταφέρνουν…
Και αυτό είναι μία ανοιχτή πληγή και για την επιστημονική κοινότητα ή τουλάχιστον για το τμήμα εκείνο που θεωρεί, ότι αυτά που γίνονται σήμερα από τις δημόσιες δομές ψυχικής υγείας, δεν είναι όσα θα μπορούσαν και όσα έπρεπε να γίνουν…
Ακριβώς για να είναι πιο κοντά σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη της υποστήριξης και της συνεχούς παρακολούθησης…
Η δεύτερη παράμετρος είναι αυτή των ερευνών της Αστυνομίας για την εξιχνίαση τέτοιων υποθέσεων που αλλού οδηγούν εξαρχής και αλλού τελικά καταλήγουν…
Ως εκ τούτου, αποδείχθηκε σοφή η κίνηση να μην εξαχθούν βιαστικά συμπεράσματα, καθώς η πρώτη εικόνα παρέπεμπε σε εγκληματική ενέργεια, αλλά προτιμήθηκε να υπάρξει υπομονή ώστε να γίνει η αυτοψία και η έρευνα και από την ιατροδικαστή και από το εξειδικευμένο προσωπικό των Εγκληματολογικών Ερευνών που έφτασε από τη Θεσσαλονίκη…
Θα πει κάποιος ότι θα μπορούσε να λυθεί εξαρχής το μυστήριο, αν «ψαχούλευαν» από την αρχή και έβρισκαν το σημείωμα, όμως αυτό θα συνιστούσε τσαπατσουλιό και σίγουρα δε θα ήταν επαγγελματικό…
Επομένως, αυτό που κρατάμε ως συμπέρασμα από τη δεύτερη παράμετρο, είναι ότι κανείς δεν πρέπει να βιάζεται να βγάλει συμπεράσματα πριν μιλήσουν οι ειδικοί…
Και κάτι τελευταίο που αφορά κυρίως το σινάφι μας…
Το ότι «καταφέραμε» σε μιάμιση περίπου ώρα από τον εντοπισμό της σορού και την έναρξη των ερευνών, να «αποκεφαλίσουμε» τον άνθρωπο ή να τον «ακρωτηριάσουμε», με αναφορές που στερούνταν αλήθειας αλλά και σοβαρότητας, είναι κάτι που πρέπει να το κοιτάξουμε…
Και μιλάμε στον πληθυντικό γιατί συνάδελφοί μας τα έγραφαν…
Για να τα παίρνει μετά ο καθένας σε όλη τη χώρα και να κάνει την τρίχα, τριχιά, ως συνήθως δηλαδή…
Χωρίς καμία συναίσθηση της πραγματικότητας, απλώς και μόνο για τα «χτυπήματα» και τα likes…
Και κάτι ακόμη για τους πολίτες που έχουν το αστυνομικό δαιμόνιο μέσα τους…
Το να αποτυπώνεις πλέον οποιαδήποτε στιγμή στο κινητό σου τηλέφωνο είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο…
Το να αποτυπώνεις όμως με το κινητό σου μια σορό, χωρίς αυτή σου η πράξη να έχει σχέση με το επάγγελμά σου, συνιστά απλώς διαστροφή…
Χωρίς καν να το πάμε πιο μακριά, για τη διάθεση των φωτογραφιών… Καλό τριήμερο και Χρόνια Πολλά για την 25η Μαρτίου!
Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
