Σύμφωνα με έρευνα
Στο ερώτημα γιατί βλέπουμε μεγάλη αύξηση στα περιστατικά καρκίνου γύρω μας, η απάντηση είναι σαφής: Όσο προχωράει η επιστήμη, τόσο μεγαλύτερη είναι η εξέλιξη στην ιατρική και τόσο καλύτερη και συχνότερη η διάγνωση των ασθενειών. Αυτό που είναι, όμως, ελπιδοφόρο, ενώ είναι γνωστή και η συμβολή της διατροφής, είναι ο σύμμαχος που έχουμε ενάντια στην ασθένεια, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνας: η σωματική άσκηση.
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Ισπανικής Εταιρείας Ιατρικής Ογκολογίας ( SEOM ), η τακτική άσκηση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού, του παχέος εντέρου, της ουροδόχου κύστης, του ενδομητρίου, του οισοφάγου και του στομάχου έως και 30% και τον κίνδυνο θνησιμότητας από καρκίνο έως και 20%.
Η María Alonso, συντονίστρια του Προγράμματος Φυσικής Άσκησης στην Ογκολογικό Τμήμα στο GEICAM (Ίδρυμα Ισπανικής Ερευνητικής Ομάδας για τον Καρκίνο του Μαστού) είπε στο ισπανικό Telva: « Επιδημιολογικές έρευνες και μελέτες παρατήρησης δείχνουν ότι οι ασθενείς που έχουν τακτικά σωματική δραστηριότητα έχουν μειωμένο κίνδυνο υποτροπής του καρκίνου και θνησιμότητας από όλες τις αιτίες, γεγονός που μας δείχνει τη σημασία του να είναι οι ασθενείς σωματικά δραστήριοι από τη στιγμή της διάγνωσης».
«Αυτό σημαίνει ότι η σωματική άσκηση δεν αποτελεί μόνο προληπτικό εργαλείο κατά της νόσου, αλλά πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και κατά τη διάρκεια της ογκολογικής διαδικασίας, καθώς μπορεί να βελτιώσει την πρόγνωση του ασθενούς».
Η Mara Cerqueiro Bybrant, ειδικός στον τομέα του πεπτικού συστήματος και της διατροφής, λέει πως «η άσκηση όχι μόνο βοηθά στην πρόληψη του καρκίνου, αλλά μπορεί επίσης να ελέγξει την εξέλιξή του και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ασθενών».
Ο Álvaro Puche, γυμναστής, βεβαιώνει πως οι καρκινοπαθείς βιώνουν θετικές αλλαγές στη ζωή τους με την τακτική άσκηση. «Τα άτομα βιώνουν μειωμένη κόπωση, βελτιωμένα επίπεδα δύναμης και φυσικής κατάστασης, αυξημένη κινητικότητα (μερικές φορές η χημειοθεραπεία προάγει τη δυσκαμψία των ιστών), ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ ακόμη και οι βιοδείκτες στις εξετάσεις τους αντικατοπτρίζουν βελτίωση».
Ποια άσκηση να κάνετε για να καταπολεμήσετε τον καρκίνο
Η απάντηση στο ερώτημα τι είδους άσκηση είναι καλύτερο να κάνετε για την καταπολέμηση του καρκίνου, που δίνει η ογκολόγος Carme Balañá, βασίζεται στην εξατομίκευση, δηλαδή εξαρτάται από τον κάθε ασθενή.
«Δεν μπορείτε να ζητήσετε από ένα άτομο 60 ετών να βγει ξαφνικά για τρέξιμο, διότι υπάρχουν και καρδιολογικές εκτιμήσεις που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Και, για παράδειγμα, το περπάτημα για μισή ώρα κάθε μέρα μπορεί να είναι αρκετό για έναν ασθενή που δεν έχει συνηθίσει να γυμνάζεται».
Επομένως, είναι καλύτερο να καθοδηγείστε από έναν ειδικό που προσαρμόζει το πρόγραμμα σε κάθε περίπτωση, καθώς ακόμη και κάθε εβδομάδα ο ίδιος ασθενής μπορεί να βρεθεί σε διαφορετική κατάσταση λόγω των επιδράσεων της φαρμακευτικής αγωγής (που πρέπει πάντα να λαμβάνεται υπόψη).
«Είναι καλή ιδέα να προσπαθήσετε να βρείτε έναν συνδυασμό καθημερινής άσκησης (όπως περπάτημα, ποδήλατο ή κηπουρική), καρδιαγγειακής άσκησης που ζεσταίνει το σώμα σας (περπάτημα λίγο πιο γρήγορα, τρέξιμο, ποδήλατο) και μυϊκής ενεργοποίησης (χρησιμοποιώντας το σώμα σας ως φορτίο ή σηκώνοντας βάρη ή κάνοντας γυμναστική με λάστιχα και μηχανήματα γυμναστικής).
Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να ξεκινήσετε και, αν δεν έχετε ξανασχοληθεί, να ξεκινήσετε με καθημερινή άσκηση και να την αυξήσετε σταδιακά. Το πιο σημαντικό δεν είναι τι κάνετε, αλλά ότι το κάνετε», συνιστά ο Víctor Álamo, προσωπικός γυμναστής.
Από την πλευρά του, ο Álvaro Puche επιμένει να υπογραμμίζει τη συμβολή της προπόνησης δύναμης. «Είναι το κλειδί στις ογκολογικές διεργασίες επειδή απελευθερώνει μυοκίνες και διεγείρει τις γρήγορες μυϊκές ίνες. Είναι καλό να κάνουμε αερόβια άσκηση, αλλά πρέπει να συμπληρώνεται με άσκηση δύναμης για να διεγείρονται οι μυϊκές ίνες που απελευθερώνουν τις μυοκίνες που μας επιτρέπουν να έχουμε ένα οργανικό οικοσύστημα που βοηθά να ξεπεράσουμε τον καρκίνο ή οποιοδήποτε άλλο είδος ασθένειας».
Ποια άσκηση βοηθά στην πρόληψη του καρκίνου
Η δρ. Mara Cerqueiro μας υπενθυμίζει τις συστάσεις του ΠΟΥ όσον αφορά τα επιστημονικά στοιχεία, δηλαδή: οι ενήλικες ηλικίας 18-64 ετών συνιστάται να κάνουν 150 έως 300 λεπτά μέτριας αερόβιας δραστηριότητας ή 75 έως 150 λεπτά έντονης αερόβιας δραστηριότητας την εβδομάδα και, επιπλέον, τουλάχιστον δύο ημέρες μυϊκής ενδυνάμωσης.
Για τα άτομα άνω των 65 ετών ισχύουν οι ίδιες συστάσεις, αλλά με επιπλέον έμφαση στη βελτίωση της ισορροπίας και την πρόληψη των πτώσεων. Ο γυμναστής Victor Álamo, εστιάζει σε εφικτούς στόχους για να τους καταστήσει ρεαλιστικούς: «Το ιδανικό είναι η άσκηση με μέτρια ένταση μεταξύ 150 και 300 λεπτών την εβδομάδα, κάνοντας ασκήσεις μυϊκής ενεργοποίησης όπου οι κύριες μυϊκές ομάδες γυμνάζονται 2 ή 3 φορές την εβδομάδα. Αυτές οι συμβουλές μπορούν να προσαρμοστούν στις προσωπικές σας συνθήκες και σε οποιαδήποτε άλλη ασθένεια ή περιορισμό. Το σημαντικό είναι να θέσετε ρεαλιστικούς και εφικτούς στόχους».
