Νέα έρευνα δείχνει ότι η άσκηση μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων
Η σωματική δραστηριότητα και η ισορροπημένη διατροφή αποτελούν τους δύο σημαντικούς παράγοντες που καθορίζουν την ευεξία και την καρδιαγγειακή υγεία του κάθε ατόμου. Μέσω της άσκησης, εξάλλου, απελευθερώνονται οι ενδορφίνες – που είναι γνωστές και ως ορμόνες της χαράς- προκαλώντας χαλάρωση και μείωση του άγχους.
Νέα έρευνα δείχνει ότι η άσκηση μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων εν μέρει μειώνοντας τη σηματοδότηση που σχετίζεται με το στρες στον εγκέφαλο. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of the American College of Cardiology από ερευνητές του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης, η σωματική δραστηριότητα μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου, κάτι το οποίο επιβεβαιώθηκε και σε άτομα με παθήσεις που σχετίζονται με το στρες, όπως η κατάθλιψη, τα οποία παρουσίασαν περισσότερα καρδιαγγειακά οφέλη.
Για να αξιολογήσει τους μηχανισμούς που κρύβονται πίσω από τα οφέλη της σωματικής δραστηριότητας σχετικά με τις ψυχολογικές και καρδιαγγειακές παθήσεις, ο επικεφαλής της μελέτης, δρ. Ahmed Tawakol, καρδιολόγος στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης και αναπληρωτής καθηγητής ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ στη Βοστώνη και οι συνεργάτες του, ανέλυσαν ιατρικά αρχεία και άλλες πληροφορίες 50.359 συμμετεχόντων (με μέση ηλικία τα 60 έτη, εκ των οποίων το 40,1 % ήταν άντρες) από τη Mass General Brigham Biobank, αναφορικά με το επίπεδο σωματικής δραστηριότητας τους.
Ένα υποσύνολο 774 συμμετεχόντων υποβλήθηκε επίσης σε εξετάσεις απεικόνισης του εγκεφάλου και μετρήσεις της εγκεφαλικής δραστηριότητας που σχετίζεται με το στρες.
Κατά τη διάρκεια της μέσης παρακολούθησης 10 ετών, το 12,9% των συμμετεχόντων εμφάνισε καρδιαγγειακή νόσο. Οι συμμετέχοντες που πληρούσαν τις συστάσεις για σωματική δραστηριότητα είχαν 23% χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου σε σύγκριση με εκείνους που δεν πληρούσαν τις συγκεκριμένες συστάσεις.
Τα άτομα με υψηλότερα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας έτειναν επίσης να έχουν χαμηλότερη εγκεφαλική δραστηριότητα που σχετίζεται με το στρες. Συγκεκριμένα, οι μειώσεις της εγκεφαλικής δραστηριότητας που σχετίζεται με το άγχος προήλθαν από τη βελτίωση της λειτουργίας στον προμετωπιαίο φλοιό, ένα μέρος του εγκεφάλου που εμπλέκεται στην εκτελεστική λειτουργία (λήψη αποφάσεων, έλεγχος παρορμήσεων) και είναι γνωστό ότι περιορίζει τα κέντρα στρες του εγκεφάλου. Οι αναλύσεις έλαβαν υπόψη κι άλλες μεταβλητές του τρόπου ζωής και παράγοντες κινδύνου για στεφανιαία νόσο.
Επιπλέον, οι μειώσεις στη σηματοδότηση του εγκεφάλου που σχετίζεται με το στρες αντιπροσώπευαν εν μέρει το καρδιαγγειακό όφελος της σωματικής δραστηριότητας.
Συγκεκριμένα, οι ερευνητές διαπίστωσαν – αναλύοντας τα δεδομένα των 50.359 ατόμων – ότι το καρδιαγγειακό όφελος της άσκησης ήταν σημαντικά μεγαλύτερο μεταξύ των συμμετεχόντων που αναμένεται να έχουν υψηλότερη εγκεφαλική δραστηριότητα που σχετίζεται με το στρες, όπως εκείνοι με προϋπάρχουσα κατάθλιψη.
«Η σωματική δραστηριότητα ήταν περίπου δύο φορές πιο αποτελεσματική στη μείωση του κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου μεταξύ των ατόμων με κατάθλιψη. Οι επιπτώσεις στη δραστηριότητα του εγκεφάλου που σχετίζεται με το στρες μπορεί να εξηγήσει αυτή τη νέα παρατήρηση», υπογράμμισε ο δρ. Tawakol.
«Απαιτούνται, βέβαια, περισσότερες μελέτες, ώστε να αποδειχθεί η αιτιότητα ψυχικής και καρδιαγγειακής υγείας. Εν τω μεταξύ, οι κλινικοί γιατροί θα μπορούσαν να μεταφέρουν στους ασθενείς ότι η σωματική δραστηριότητα μπορεί να έχει σημαντικές επιδράσεις στον εγκέφαλο, οι οποίες μπορεί να προσδώσουν μεγαλύτερα καρδιαγγειακά οφέλη σε άτομα με σύνδρομα που σχετίζονται με το στρες, όπως η κατάθλιψη» πρόσθεσε.
