Ο στίχος ακτινοβολεί τη λάμψη διαμαντιού, έχει μουσικές δυνατότητες και εξωτερικές και ενδότερες. Το φως του ταξιδεύει, δεν χάνεται.
Ο στιχουργός του δίνει την ακατάλυτη οργανική ενότητα, τον ενδότερο παλμό
και την μέγιστη δυνατή μελωδικότητα.
Η ενατένιση της ομορφιάς, δημιουργεί το στίχο και ο στίχος ανακηρύσσει την ομορφιά σαν το γνήσιο χώρο της ποίησης.
Μου αρέσει η τέχνη των ήχων και των στίχων. Τέχνη προφήτισσα του μυστηρίου και του ονείρου και του ιδανισμού. Τέχνη με πνευματικά και μουσικά χαρίσματα και άλλων αδερφάδων της.
Διαβάζω στίχους και τα πουλιά τον εξαϋλώνουν, τον κάνουν παρτιτούρα, τον τραγουδούν, έρχεται η χαρά. Θεσπέσια η μελωδία!
Ας είναι πάντα να σου τραγουδώ, να σου χαμογελώ…, εσύ;
Γιώργος Μακρίδης
