Όταν γράφαμε ότι υπάρχουν αντιδράσεις στην τοπική κοινωνία για το έργο σε Μπιζάνι – Επισκοπικό, κάποιοι νόμιζαν ότι κάναμε αντιπολίτευση…
Ε, τώρα που έρχονται στο προσκήνιο οι αποφάσεις των τοπικών συμβουλίων και τα υπομνήματα διαμαρτυρίας των κατοίκων, ίσως μας πιστέψουν…
Όχι για να δικαιωθούμε εμείς, αλλά για να δώσουν σημασία σε εκείνους που είναι οι πρώτοι που θα έπρεπε να έχουν ενημερωθεί…
Παρακολουθούμε με εξαιρετικό ενδιαφέρον τις ζυμώσεις σε δήμους της περιοχής ενόψει των εκλογών του Οκτωβρίου, με δύο περιπτώσεις ήδη να απασχολούν την επικαιρότητα για τις προεκλογικές συνεργασίες…
Γράφαμε ήδη εδώ και 20 ημέρες, για την πορεία κοινής καθόδου στο δήμο Μετσόβου για τις παρατάξεις των Βασιλείου, Σούλτη, Μπιτούνη, απλώς εκεί κάπου μπερδεύτηκε η ιστορία με την πρόθεση υποψηφιότητας της κας Αβέρωφ…
Έχουμε όμως πλέον κάτι ανάλογο και στον δήμο Ζαγορίου, για τον οποίο γράψαμε σε ανύποπτη στιγμή, πριν μερικούς μήνες, ότι ο Λευτ. Ζαρκάδας επιχειρεί να συσπειρώσει ευρύτερες δυνάμεις για να τεθεί αντιμέτωπος του Γ. Σουκουβέλου..
Και αυτό φαίνεται, πως το πετυχαίνει, αφού ανακοινώθηκε, ότι πηγαίνουν μαζί σε μία ενιαία παράταξη απέναντι στον νυν δήμαρχο, οι επικεφαλής σήμερα της αντιπολίτευσης Β. Σπύρου και Λεων. Τσουμάνης αντίστοιχα, με επικεφαλής τον κ. Ζαρκάδα!
Μία πραγματικά εξαιρετική περίπτωση που προσδίδει ενδιαφέρον στην εκλογική μάχη του Οκτωβρίου σε έναν δήμο που παρότι μικρός σε πληθυσμό, έχει ξεχωριστή σημασία, λόγω της «κομματικής βαρύτητας» για το χώρο της Ν.Δ διαχρονικά…
Και μαθαίνουμε, ότι με εξαίρεση τον δήμο Ζίτσας, όπου ο Πλιάκος δε μπορεί να «απειληθεί» από κανέναν, είτε του ίδιου είτε άλλου ιδεολογικού και πολιτικού χώρου, αντίστοιχες προσπάθειες γίνονται και αλλού…
Που ίσως ευοδωθούν, ίσως και όχι, αλλά σε κάθε περίπτωση δείχνουν πως υπάρχει μία σχετική κινητικότητα…
Να σημειώσουμε κάτι άσχετο με όλα τα παραπάνω, αλλά που απασχολεί ολοένα και περισσότερους στην πόλη μας είτε με την ιδιότητα των κατοίκων είτε με κάποια επαγγελματική ιδιότητα…
Και αναφερόμαστε στους πολλούς αγώνες δρόμου που γίνονται στην πόλη μας και συνήθως στο παραλίμνιο, με συνέπεια να υπάρχει μεν μία γιορτή του δρομικού κινήματος από τη μία αλλά και να υφίστανται πολλοί κάτοικοι, αρκετά συχνά πια, μία μικρή ή μεγαλύτερη μεγάλη ταλαιπωρία…
Με κλειστούς δρόμους για τα Ι.Χ, με αποκλεισμένους τους κατοίκους του Κάστρου και άλλων περιοχών, με ταλαιπωρία των επισκεπτών, που δε μπορούν να προσεγγίσουν το πιο τουριστικό σημείο της πόλης, με ηλικιωμένους που δε μπορούν ούτε με ταξί να μετακινηθούν…
Κάποτε είχαμε μόνο το γύρο της λίμνης και τέλος. Τώρα, σχεδόν κάθε μήνα έχουμε κι από έναν αγώνα δρόμου… Και εμείς δε λέμε να μη γίνονται οι αγώνες, αλλά ας διαλέξουν και κάποιο άλλο σημείο εκτός από την πλ. Μαβίλη και την περίμετρο του Κάστρου…
Ας γίνει ένας αγώνας από την Ακτή Μιαούλη στον παραλίμνιο πεζόδρομο – ποδηλατόδρομο, στην Καστρίτσα, τη Βασιλική, τους Λογγάδες και επιστροφή, αντί να γίνει μέσα στους δρόμους της πόλης…
Γιατί, αυτό που διαβλέπουμε, ότι γίνεται είναι ένας σταδιακός εκφυλισμός του δρομικού κινήματος, που έχει δυναμική στην πόλη μας, τυγχάνει της στήριξης των τοπικών φορέων (και της οικονομικής, παρότι εισπράττουν και συνδρομές από τους δρομείς) αλλά προκαλεί και δυσαρέσκεια και ταλαιπωρία… Ας το προσέξουν οι διοργανωτές γενικότερα… Και οι φορείς…
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
