Η περιφερειακή παράταξη «Κοινό των Ηπειρωτών», με επικεφαλής τον Γιάννη Στέφο, υπέβαλε αίτημα και εισήγηση για έκτακτη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου με θέμα την «ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων: Επιπτώσεις και κίνδυνοι για τα δημόσια Περιφερειακά Πανεπιστήμια και ειδικότερα για το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων»
Το αίτημα για συζήτηση συνυπογράφουν όλοι οι περιφερειακοί σύμβουλοι των παρατάξεων της αντιπολίτευσης.
Στην εισήγηση της παράταξης γίνεται μία εκτενής ανάλυση για τη θέση ενάντια στην ίδρυση των μη κρατικών ιδρυμάτων.
Όπως αναφέρεται «ειδικά για το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων στο οποίο πάνω από το 80 % των φοιτητών προέρχονται από περιφέρειες εκτός της Ηπείρου και το 50 % εξ αυτών κατάγονται από την Αττική και Μακεδονία, δημιουργούνται συνθήκες απομείωσης του φοιτητικού πληθυσμού στο μέλλον, αφού τα ιδιωτικά ΑΕΙ θα εγκατασταθούν κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Η εφαρμογή της ΕΒΕ ήδη μειώνει κάθε χρόνο τον αριθμό των εισαγόμενων φοιτητών στην Ήπειρο κατά 1200 και σε βάθος τετραετίας η μείωση αυτή εκτιμάται ότι θα ανέλθει σε 5.000 περίπου φοιτητές. Ιδιαίτερα στα Ιωάννινα όπου η οικονομία της πόλης στηρίζεται κατά ¼ στη λειτουργία του Πανεπιστήμιου και Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, θα δημιουργηθούν και συνθήκες απώλειας νέων ερευνητών με σοβαρές επιπτώσεις, σε βάθος χρόνου, στις προοπτικές ανάπτυξης της καινοτομίας και της νεανικής επιχειρηματικότητας».
Και προστίθεται καταληκτικά:
«Το γεγονός της Ίδρυσης μη κρατικών είναι μία ακόμη απόπειρα υπονόμευσης των δημόσιων πανεπιστημίων. Η χώρα σήμερα χρειάζεται ισχυρά δημόσια πανεπιστήμια που θα διασφαλίσουν την επιστροφή των Ελλήνων ερευνητών του εξωτερικού με αξιοπρεπείς μισθούς και ελκυστικές συνθήκες έρευνας. Προϋποθέσεις για την ανάπτυξη του δημοσίου πανεπιστημίου αποτελεί η ουσιαστική οικονομική υποστήριξη των λειτουργικών εξόδων τους, η ενίσχυση των υποδομών κτιριακών και ερευνητικών καθώς η πλήρης στελέχωση των κενών που δημιούργησε η οικονομική κρίση και η συνέχιση αυτής, με διδακτικό και διοικητικό προσωπικό.
Σήμερα μόνο το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο παρέχει ελεύθερη πρόσβαση στη δωρεάν εκπαίδευση για το σύνολο των νέων ανεξάρτητων κοινωνικοοικονομικής βαθμίδας. Η φοίτηση δεν απαιτεί δίδακτρα υποδηλώνοντας ότι η εκπαίδευση είναι δημόσιο αγαθό. Ταυτόχρονα παρέχει τη δυνατότητα στους φοιτητές προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς καθώς και στους νέους ερευνητές να συμμετέχουν ισότιμα και διασφαλίζει την κοινωνική κινητικότητα. Τα ζητήματα αυτά όχι μόνο δεν συναντούν την ίδρυση και το σκοπό των ιδιωτικών πανεπιστημίων, ιδιαίτερα με τον τρόπο που επιχειρεί να τα συστήσει η κυβέρνηση και να εδραιώσει τη θέση τους, αλλά υπονομεύει τη βιωσιμότητα των δημοσίων και ιδιαιτέρως των περιφερειακών πανεπιστήμιων.
Η τοπική αυτοδιοίκηση, Δήμοι και Περιφερειακά Συμβούλια, θα πρέπει να αντιληφθούν την κατάσταση που διαμορφώνεται και να στηρίξουν το μέλλον των ιδρυμάτων τους. Αυτή η στιγμή είναι σημαντική για το ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην ανάπτυξη ολόκληρης της χώρας μέσω της στήριξης της λειτουργίας των Πανεπιστημίων στην κάθε περιφέρεια.
Στην πράξη, τα ιστορικά αλλά ευαίσθητα θεμέλια του ελληνικού δημόσιου Πανεπιστημίου μετά από τόσους οικονομικούς τριγμούς και συγκεκριμένες πρακτικές υπονόμευσής τους φαίνεται ότι αντέχουν. Κάποιοι και ίσως δεν είναι λίγοι, θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν ότι η δημόσια παιδεία αποτελεί επένδυση στο μέλλον της χώρας».
