Χθες, βρήκαμε λίγο περισσότερο χρόνο και ρίξαμε μία πιο αναλυτική ματιά στην πρόταση ανάπλασης του Πάρκου Πυρσινέλλα…
Αν θυμάστε, είχαμε πει εξαρχής, ότι για να πάρουμε θέση, θα πρέπει να μελετήσουμε την πρόταση, στο πλαίσιο των δικών μας γνώσεων και της υποκειμενικής άποψης και αισθητικής…
Επομένως, από τη στιγμή που σε οποιαδήποτε πρόταση ανάπλασης υπεισέρχεται ο υποκειμενικός παράγοντας και η άποψη περί αισθητικής και πως ο καθένας την εννοεί, είναι σαφές, ότι ποτέ δεν πρόκειται να υπάρξει μία και μόνη αλήθεια…
Όχι μόνο για το Πάρκο Πυρισνέλλα, αλλά γενικότερα για κάθε πρόταση ανάπλασης, όπως έγινε για παράδειγμα με την ανάπλαση της κεντρικής πλατείας, που – κακώς λέμε εμείς – δε θα προχωρήσει…
Θα επαναλάβουμε καταρχάς αυτό που γράψαμε και την πρώτη ημέρα, ότι το βέβαιο είναι, πως η πρόταση αποτελεί μία καλή βάση έναρξης του διαλόγου για το τι θέλουμε, να κάνουμε στο Πάρκο…
Πράγματι, η οριοθέτηση τριών κύριων παραμέτρων – στόχων οδηγεί προς αυτήν την κατεύθυνση…
Θα πει κάποιος ίσως, ότι είναι αρκετό και αυτό που προτείνουν οι Τεχνικές Υπηρεσίες και πως δε χρειάζεται κάτι περισσότερο…
Αυτό όμως εξαρτάται και από τις οικονομικές δυνατότητες, τα περιθώρια που έχει ο δήμος για να προχωρήσει στην ανάπλαση…
Άλλο είναι να ξεκινήσει, στη λογική βλέποντας και κάνοντας, και άλλο να πει, ότι ξεκινάω με έναν προϋπολογισμό 1 εκ. ευρώ και βλέπουμε…
Βρίσκουμε αυτονόητη την πρόταση για την ανάδειξη και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, όπως και της πεζοπορικής ή της ποδηλατικής διαδρομής…
Βρίσκουμε εξαιρετική επίσης την ιδέα, για τη δημιουργία ενός υπαίθριου θεάτρου ή μίας σκηνής, ειδικά στο χώρο της λιμνούλας…
Θεωρούμε αναμενόμενη (χωρίς φαντασία δηλαδή) την πρόταση για την κατασκευή αθλητικών γηπέδων ποδοσφαίρου και μπάσκετ, ακόμη και του skate park…
Αλλά για τον γράφοντα, το κυρίαρχο στοιχείο που απουσιάζει από την πρόταση έχει να κάνει με την ανακατασκευή και κυρίως με τη μετέπειτα λειτουργία του αναψυκτηρίου…
Θα πει κάποιος, ότι είναι άλλο η πρόταση ανάπλασης και άλλο η λειτουργία του αναψυκτηρίου, όμως δεν είναι ακριβώς έτσι…
Γιατί, αν στην πορεία αποφασιστεί η εκμίσθωση του χώρου (που για εμάς είναι λογικό και απολύτως απαραίτητο), θα πρέπει να έχουν τεθεί από πριν, συγκεκριμένοι κανόνες και προϋποθέσεις…
Τι να την κάνουμε την ανάπλαση του Πάρκου, αν αύριο έρθει ο ιδιώτης και «πατώντας» ίσως πάνω σε μία ασαφή σύμβαση, θα μπορεί να διοργανώνει ο ίδιος συναυλίες, γάμους, βαφτίσεις και χοροεσπερίδες στον περιβάλλοντα χώρο;
Δεν το λέμε, για να μη γίνει, αλλά ακριβώς για να υπάρχει η σκέψη, ότι όσα αποφασίσουμε να επιτρέπονται, θα πρέπει να είναι σαφή και ξεκάθαρα εξαρχής…