Τρεις αιτήσεις αντικατάστασης έχουν ήδη υποβληθεί στη Διεύθυνση Μεταφορών
Η ψήφιση της νέας Κανονιστικής Απόφασης που ισχύει για τη λειτουργία και το ανώτατο επιτρεπόμενο χρονικό διάστημα που ένα καραβάκι μπορεί να εκτελεί δρομολογιακούς πλόες στην Παμβώτιδα, μπορεί να προκάλεσε αντιδράσεις και να εγκρίθηκε με καθυστέρηση, φαίνεται όμως ότι πιάνει τόπο.
Αν κρίνει κάποιος από το ότι ήδη στη Διεύθυνση Μεταφορών της Περιφέρειας Ηπείρου έχουν υποβληθεί τρεις αιτήσεις από ιδιοκτήτες καραβιών για την αντικατάστασή τους, λόγω της επικείμενης συμπλήρωσης του ανώτατου επιτρεπόμενου χρόνου λειτουργίας τους για δρομολογιακούς πλόες, τότε φαίνεται πως όντως κάτι μπορεί να αλλάξει. Ο δρόμος δεν είναι εύκολος και οι διαδικασίες είναι χρονοβόρες για την αντικατάσταση ενός παλιού πλοίου με ένα νέο είτε νεότευκτο είτε μεταχειρισμένο που θα πληροί όμως τους όρους της Κανονιστικής.
Ωστόσο, στη Διεύθυνση Μεταφορών όπως έκανε γνωστό ο αρμόδιος αντιπεριφερειάρχης Βασίλης Γοργόλης μιλώντας στο ITV έχουν ήδη υποβληθεί τρεις αιτήσεις αντικατάστασης καραβιών από τους ιδιοκτήτες τους. Το 2023 ξεκίνησαν τους δρομολογιακούς πλόες άλλα δύο νέα καράβια, ένα ακόμη είχε μπει στην Παμβώτιδα το 2005 επομένως έχει ακόμη τη δυνατότητα να εκτελεί πλόες μέχρι το 2037 ενώ το 2026 και το 2027 συμπληρώνεται ο μέγιστος επιτρεπόμενος χρόνος για την εκτέλεση δρομολογιακών πλόων και για άλλα επτά καράβια, επομένως και οι ιδιοκτήτες αυτών θα πρέπει να φροντίσουν να κινηθούν αναλόγως.
«Προφανώς και μας ικανοποιεί η εξέλιξη αυτή, την οποία βλέπουμε πολύ θετικά γιατί μας αφορά όλους η καλή κατάσταση των πλοιαρίων που εκτελούν τους συγκοινωνιακούς πλόες στη λίμνη, παρέχοντας τις υπηρεσίες στους κατοίκους, αλλά και στους χιλιάδες επισκέπτες. Το πρώτο που μας ενδιαφέρει, είναι η ασφαλής μετακίνηση και φυσικά και η προστασία του περιβάλλοντος και του οικοσυστήματος της λίμνης. Τα νέα σκάφη θα πρέπει να είναι αντιρρυπαντικής τεχνολογίας και με το μικρότερο δυνατό περιβαλλοντικό αποτύπωμα», ανέφερε ο κ. Γοργόλης.
Ο βραχνάς της χρηματοδότησης
Από την άλλη πλευρά κανείς δε μπορεί να παραγνωρίσει πως μέχρι και σήμερα παρότι και στο παρελθόν αναζητήθηκαν από την Περιφέρεια Ηπείρου, δεν έχουν βρεθεί χρηματοδοτικές πηγές που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν την αντικατάσταση και προμήθεια νέων πλοίων, με ένα ποσοστό επιδότησης.
Έτσι, η υποβολή αιτήσεων μπορεί να καταστεί γράμμα κενό στην πορεία, εάν οι ιδιοκτήτες δεν καταφέρουν να ανταπεξέλθουν μόνοι τους στο κόστος της αγοράς ενός πλοιαρίου το οποίο μπορεί να είναι νεότευκτο, αλλά μπορεί να είναι και μεταχειρισμένο. Δυνατότητα βέβαια χρηματοδότησης για μεταχειρισμένο δεν προβλέπεται από κανένα χρηματοδοτικό πρόγραμμα, επομένως αυτή η εξίσωση είναι εξαιρετικά δύσκολη πρωτίστως για τους ιδιοκτήτες αλλά και για την Περιφέρεια.
Ένα άλλο ζήτημα που φαίνεται πως αντιμετωπίζουν οι ιδιοκτήτες έχει να κάνει και με το μεγάλο χρόνο κατασκευής και καθέλκυσης που δίνουν οι εταιρίες για την κατασκευή ή την ανακατασκευή καραβιών που φτάνει ή και ξεπερνά τα δύο έτη από την έναρξή τους. Πρακτικά αυτό μπορεί να σημαίνει, ότι κάποιος ιδιοκτήτης που εκτελεί σήμερα συγκοινωνιακούς πλόες με το παλιό καράβι που έχει δικαίωμα μέχρι το 2026 να το χρησιμοποιεί, μπορεί να μείνει χωρίς «αντικείμενο», αν αποσυρθεί το καράβι του και δεν έχει προμηθευτεί το νέο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
